เรายินดีเหลือเกินที่ได้มีโอกาสต้อนรับ ‘อ้อมใจ’ นางร้ายหน้าหวาน ‘ตวงรัตน์ คะชะสะ’ เข้ามาอยู่ในอ้อมอก! เธอพกความหวานมาเต็มเหนี่ยว แต่เราก็เปลี่ยนให้เธอดูเฉี่ยวและเซ็กซี่ได้ไม่ยาก

รู้สึกยังไงบ้างกับถ่ายแบบแนวเซ็กซี่
ก่อนที่จะได้ถ่ายก็รู้สึกตื่นเต้น เฮ้ย! มันจะเป็นยังไง เสื้อผ้าจะมายังไง แต่พอได้ถ่ายแล้ว เกร็งตั้งแต่หัวจรดเท้า (หัวเราะ) ตัวแข็งไปหมด คือถามว่าตื่นเต้นไหม ตื่นเต้น ชุดแรกน่ะอาย แต่ชุดที่ 2 ไม่อายแล้ว เพราะเราอยากให้มันออกมาสวย แต่ที่เราเกร็งเพราะเรารู้ว่าหุ่นเราไม่ดี แต่ก็ทำให้ดีที่สุดค่ะ

ใช้เวลาตัดสินใจจะมาถ่ายแบบกับเรานานไหม
ตัดสินใจนานมาก มากๆ เลยค่ะ แต่พอทางผู้ใหญ่บอกอ้อมถึงคิวแล้ว ต้องเอาๆ เค้าจัดแจงให้เสร็จสรรพ เราก็คิดว่าคงถึงเวลาแล้ว ก็ลองดู

กลัวภาพลักษณ์เซ็กซี่ติดตัวไปไหม
ตอนแรกกลัวนะ แต่บทที่ได้รับในละครก็ได้แต่เป็นตัวร้าย เลยรู้สึกว่ามันคงเป็นทาง (หัวเราะ) เพราะว่าตัวนางเอก เคยเล่นแล้วมันไม่ใช่น่ะ พอมาเล่นร้ายตอนแรกๆ เป็นบทเบาๆ แอบชอบพระเอก แต่หลังๆ มาเริ่มได้บทไปยั่ว แบบถึงเนื้อถึงตัวผู้ชาย 2-3 ซีนแรกรู้สึกไม่ใช่แนว พอหลังๆ เฮ้ย! หรือมันใช่ว่ะ (หัวเราะ) มันสนุก เลยรู้สึกว่ามันคงเป็นทางเราแล้วแหละ

คุณรู้ตัวว่าชอบด้านการแสดงเมื่อไหร่
ตอนแรกไม่ชอบนะ แต่ช่วงเรียนประมาณปี 2 เราอยากเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ช่วงนั้นก็มีถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา แล้วก็มีคนชวนไปแคสฯ ละคร แล้วพอได้ปุ๊บก็รู้สึกว่าดีเนาะ ไม่ต้องขอเงินพ่อแม่ เมื่อก่อนจำแค่บท แต่พอตอนนี้รู้สึกว่าเริ่มรัก นัดเมื่อไหร่ก็ตื่นได้ รอนานแค่ไหนก็ไม่บ่น มันสนุกยิ่งได้บทที่ถูกใจด้วยยิ่งสนุก

คุณเข้าสู่วงการบันเทิงได้ยังไง
เริ่มจากประกวดดาวเดือนคณะ ตอนอยู่ปี 1 พอปี 2 เค้าก็ให้ดาวสาขามาโปรโมทสาขาตัวเอง แล้วอ้อมโชคดีที่ได้ถ่ายคู่กับณเดชน์ ซึ่งช่วงนั้นเค้าเริ่มดัง แล้วเค้าเอารูปไปแชร์ในเฟซบุ๊ก แชร์ต่อๆ กัน แล้วก็มีคนที่หาคนแคสฯ ละครแหละ เค้ามาทักในเฟซบุ๊กว่า ถ้าน้องคิดว่าหน้าตาเหมือนในรูปให้มาแคส อ้อมก็ทำไมพิมพ์มาแบบนี้ ก็เลยลองไปแคสฯ ดู แล้วก็ได้ ได้แบบงงๆ ละครเรื่องแรก คือ เจ้าหญิงพิกุลทอง เล่นเป็นตัวร้ายเลย

จำฉากแรกที่เล่นได้ไหม เคยย้อนกลับไปดูอีกครั้งหรือเปล่า เป็นอย่างไรบ้าง
เคยดู เราจะมีพี่สาวชื่อพิกุลใช่ไหม เป็นฉากที่ต้องวิ่งมาใต้ถุนบ้าน เอากระจาดข้าวเขวี้ยงออกไม่ให้นางเอกกิน ในบทเขียนว่า “อย่ามากินข้าวนะ นี่มันข้าวบ้านฉัน” อ้อมจำได้เลย หน้ามันไม่ใช่ เสียงเหน่อมาก แล้วก็ควบคุมเสียงตัวเองไม่ได้

ทุกวันนี้สบายแล้วใช่ไหม กับการพูดคำราชาศัพท์ และการใช้จินตนาการว่าอยู่กับสารพัดสัตว์
(หัวเราะ) แรกๆ ไม่ชินเลย มันจะมีเขียนมาเลยนะว่าเดี๋ยวจะมีฟ้าผ่า เราก็คิดฟ้าผ่าอะไร พอถ่ายจริงเราต้องเล่นคนเดียว ต้องจินตนาการ ถ้าถามว่าชินไหม ก็ชินนะ คนดูอาจจะเห็นองค์ประกอบมันได้ แต่ตอนที่เล่นยากนะ เพราะอ้อมไม่ได้เรียนการแสดงมาด้วย แล้วต้องมาเจอแบบนี้ งงเลย

เคยติดการพูดแบบจักรๆ วงศ์ๆ มาใช้กับเพื่อนๆ บ้างไหม
คำพูดไม่ค่อยหรอก แต่จักรๆ วงศ์ๆ จะชอบยืนประสานมือไว้ที่หน้าท้อง เวลาออกไปพรีเซนต์งานอ้อมก็ยืนแบบนั้น แล้วเคยเข้าบ้านเดินกระทืบเท้าเหมือนในละคร เมื่อก่อนเวลาพูดก็จะเสียงเดียว แต่หลังๆ นี้เวลาพูดจะจิกปากจิกคำ จนเพื่อนถามเป็นอะไร

เพราะอะไรคุณถึงได้รับบทร้ายในครั้งแรกของการแสดง ผู้กำกับบอกป่ะ
เค้าบอกว่าหน้าอ้อมน่ะร้าย แต่อยู่กองอ้อมร้องไห้บ่อยนะ เหมือนโดนแกล้ง เพื่อนจะบอกว่า อ้อมน่ะถ้าไม่พูดจะเหมือนคนหยิ่ง แต่ส่วนตัวเราก็ว่าไม่ร้ายนะ

แล้วคุณถนัดบทไหนกว่ากัน ร้ายหรือดี
ร้ายสิ (หัวเราะ) บทดี มันโคตรอึดอัดเลยนะ เคยเป็นตัวดี ตัวร้ายพูดว่า “แกแย่งผู้ชายฉันทำไม” อ้อมต้องพูดว่า “เปล่าจ้ะ ฉันไม่ได้ทำ” เรารู้สึกว่าเป็นคนดีแล้ว แต่คนอื่นมองว่าปลอมมากๆ เพราะหน้าร้าย

ใน ‘ธิดาแดนซ์’ คุณรับบทเป็นอะไร
เป็นเพลิน เป็นหางเครื่องที่อยู่ในวง ทะเยอทะยานอยากออกเทป ก็จะหลอกพี่ครีมให้ได้กับเจ้าของค่ายเพลงแล้วท้อง ก็ออกเทปไม่ได้ แล้วเจ้าของค่ายเพลงบอกว่าถ้าได้กับพี่ครีมแล้วเนี่ย เค้าจะดันเรา เราก็เลยกลายเป็นนักร้องดังไปเลย แล้วเราก็มาทำลายวงที่บ้านให้วงเค้าเจ๊ง หลงระเริงที่ได้เป็นดารา สุดท้ายก็เล่นยา

อ้อมกับเพลิน เหมือนหรือแตกต่างกันยังไง
ถ้าการแต่งตัวก็คล้ายๆ ใส่อะไรก็ได้ การแต่งหน้าก็เหมือนกัน ทรงผมก็ใช่เลย เหมือนตัวเรา เรื่องนี้มันยากตรงที่ต้องเป็นแดนเซอร์ ซึ่งอ้อมเต้นไม่เป็นเลย ต้องไปเรียนกับแดนเซอร์จริงๆ แล้วเราต้องเป็นแดนเซอร์ที่เก่งที่สุดในวง นับยังนับไม่ถูกเลย คนอื่นเค้าต่อท่ากันชั่วโมงเดียว... สองอาทิตย์ (ชี้ตัวเอง) ตอนแรกร้องไห้ไม่น่ารับละครเล้ย

แล้วในคุณหนูแข้งทองล่ะ
รับบทเป็นน้ำส้ม ก็จะเป็นสาวสวยขายน้ำส้มปั่นที่ผู้ชายจะแย่งกัน เพราะว่าคิดว่าเราเป็นคนดี แต่จริงๆ แล้วเราเป็นสายสืบให้ตัวร้าย

ในชีวิตจริงมีผู้ชายมาแย่งกันบ้างไหม
(หัวเราะ) ก็มี ตั้งแต่ม.ต้นแล้ว หลังๆ ไม่ค่อยแย่งแล้ว แก่แล้ว

รู้สึกอย่างไรกับฉายา ‘นางร้ายหน้าหวาน’
ก็แปลก เราก็เคยอ่านข่าว บางคนเราก็เห็นร้ายก็คือหน้าร้ายไปเลย ถูกป่ะ แต่ทุกคนที่เจอ้อมจะไม่เชื่อว่าอ้อมเล่นร้าย เราก็สงสัยทำไมไม่เชื่อ เวลาไปฟิตติ้งละคร น้องเล่นร้ายเหรอ ใช่เหรอ แต่พอเล่นจริง เค้าก็จะ อืม... สมควรแหละ (หัวเราะ)

จริงๆ แล้ว คุณเป็นสาวหวานเหมือนหน้าตาไหม  
ไม่หวาน แต่ก็ไม่ได้เปรี้ยวซะขนาดนั้น เป็นผู้หญิงธรรมดามากกว่า คือเห็นทาเล็บ ทำโน้นทำนี่ บางทีมันเป็นในละครที่เป็นซีนต่อเนื่องมา

มีวีรกรรมสุดเสี้ยวบ้างหรือเปล่า
ไม่มี อ้อมไม่ดื้อ... มีแต่ปวดท้อง แล้วอยู่บนมอเตอร์เวย์ ในรถ (หัวเราะ) หนักเลย ขนแขนลุกไปหมด ก็เอากล่องรองเท้าข้างหลังน่ะมานั่ง ขับเองด้วย คิดในใจทำไปได้ไง แต่รถมันติดมาก กลับบ้านยังมีหน้าไปตั้งเฟซบุ๊กอีก มีใครเคยปวดท้องบนรถ ทำไงกันบ้างคะ เพื่อนก็เข้ามาเมนต์ อย่าบอกนะว่าแก เราก็เปล่า ถามเฉยๆ ความน่าเกลียดกว่านั้น ลงมอเตอร์เวย์เสร็จไม่รู้จะทิ้งไหน เขวี้ยงเข้าป่า (ฟิล์มดำไหม) ก็ 80-90 มั้ง กลางวันด้วย อุบาทว์มาก ไอ้ตัวรองเบาะริลัคคุมะแกะทิ้งทั้งชุดเลย (หัวเราะ)

นอกจากละครแล้ว คุณมีผลงานด้านอื่นอีกไหม
ตอนนี้มีพิธีกรรายการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ พาไปปลูกป่า น่าจะออนแอร์ช่วงทีวีดิจิตัล

สิ่งที่เรียนมาช่วยในเรื่องของการแสดงไหม
ถ้าที่เรียนมาไม่ตรงกับการแสดง ถามว่าไปช่วยไหมก็ช่วยค่ะ เพราะชอบเอาของไปขายที่กอง (หัวเราะ) อ้อมเรียนการตลาดมา แล้วที่กองแบตฯ สำรองเป็นอะไรที่ต้องใช้ อ้อมเดินขายยันช่างไฟ (หัวเราะ) ตอนนี้ตั้งใจจะเปิดร้ายขายเสื้อผ้าอีกครั้ง เคยเปิดไปแล้ว แต่ไม่มีเวลาไปเอาของ

สุดท้ายแล้ว คุณจะเล่นละครไปเรื่อยๆ หรือทำงานงานที่เรียนมา
อยากเล่นละครไปถึงสัก 26-27 อยากเปิดร้านของตัวเอง อยากกลับไปช่วยที่บ้านทำเฟอร์นิเจอร์ ตอนนี้อยากเก็บเงินก่อน

ถ้ากฎของการเป็นนักแสดงคือ ‘ห้ามมีแฟน’ คุณจะเข้าวงการนี้ไหม
ถ้ากฎมันมีตั้งแต่เรายังไม่มีแฟน เราก็เข้าค่ะ (หัวเราะ) ถ้ามีตอนนี้ก็คงลังเล เพราะแฟนดี (ยิ้ม) ให้เราทำงานเต็มที่

นิยามคำว่า แฟน ในความคิดของคุณหน่อยสิ
ถ้ามีแฟนรู้สึกว่าอยู่คนเดียวแล้วดีกว่าก็อย่ามีเลย (หัวเราะ) ถ้าเค้ามาเป็นภาระเราก็ไม่เอา

แฟนของคุณเปรียบได้กับอะไร
ทหารค่ะ อดทน (หัวเราะ)

สเปกหนุ่มของคุณเป็นแบบไหน
ชอบหนุ่มตี๋ค่ะ แล้วก็ชอบคนเอาใจ ปากหวาน (พวกปากหวานเจ้าชู้นะ) ใช่ (แล้วเจ้าชู้โอเคไหม) ไม่โอเค

ถ้าเลือกคุณสมบัติได้เพียงข้อเดียว คุณอยากให้ ‘เขา’ มีอะไร
ถ้าข้อดีก็ต้องมีตังค์ (หัวเราะ) ถ้าข้อเสียก็ห้ามเจ้าชู้

แล้วถ้ามีตังค์แต่หน้าแย่ล่ะ
ไม่เอา (ตอบเร็วมาก) งั้นก็ไม่ไหว (หัวเราะ) เอาพอมีพอกินแล้วกัน รวยแต่เลวก็ไม่ไหว

อะไรที่จำทำให้คุณยอมทิ้งวงการนี้ได้
อะไรเหรอ... เรามีธุรกิจที่มั่นคงแล้ว ถ้าไม่นับของพ่อแม่ ตอนนี้เราก็ยังไม่มีอะไรเป็นรากฐานของตัวเอง

เสน่ห์ของงานละครคืออะไร
มันคือการแสดง เมื่อก่อนได้บทมาก็เท่านั้น พอเรามานั่งดูละคร เห็นคนอื่นเล่นแล้วถึงน่ะ อย่างเราดูแล้วอิน ถ้าเล่นไม่ถึงก็รู้สึกว่าใครๆ ก็ทำได้ อ้อมไม่ชอบให้ใครมาพูดว่า ง่ายว่ะ ใครๆ ก็ทำได้ แต่จริงๆ มันไม่ง่ายเลยนะการร้องไห้ด้วยน้ำตาตัวเองจากความรู้สึก ถ้าเล่นจริงๆ อ้อมเคยลองเล่นจำแค่บท กับเล่นแบบตั้งใจ มันออกมาคนละอย่างเลยนะ เหมือนคนละเนื้อผ้าเลยนะ

คิดว่าเสน่ห์ของตัวเองอยู่ตรงไหน
ยิ้มค่ะ เพราะอ้อมเจอใครอ้อมก็จะยิ้ม ไม่ว่าจะโกรธหรือเกลียดก็ยิ้มอยู่ดี (หัวเราะ) อยู่เฉยๆ ก็เหมือนยิ้ม บางทีอย่ายิ้มสิในบทไม่ยิ้ม อ้อมไม่ได้ยิ้มนะแค่ไม่ได้หุบปาก

แล้วผู้ชายที่มีเสน่ห์ในความคิดของคุณเป็นยังไง
ส่วนตัวชอบผู้ชายที่คุยก่อน ยิ้มก่อน ชอบคนไม่ขี้เก๊ก คือบางคนไม่ได้หล่อแต่เค้ามีเสน่ห์ที่เค้ายิ้ม อัธยาศัยดี

คุณคิดว่าผู้ชายแบบ FHM เป็นแบบไหน  
อ้อมเคยคิดว่าเป็นพวกหื่นๆ นะ (หัวเราะ) มีคนอ่านหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ เคยมีแฟนนานแล้วล่ะ เค้าซื้อหนังสือ รู้สึกว่าซื้อไม ชอบผู้หญิงในเล่มเหรอ เลยรู้สึกว่าไม่ชอบเลย แต่พอมามาถ่ายเอง (หัวเราะ) มันคือศิลปะอย่างหนึ่งค่ะ (หัวเราะ)

แล้วผู้ชายแบบนี้พอจะเป็นแฟนกับคุณได้ไหม
ไม่เอาอ่ะค่ะ (ทำไมล่ะ) ไม่รู้สิ กลัว (หัวเราะ)