นิค พาวล์ กลายเป็นตัวตลกเมื่อถึงจุดจบกับ แมนฯ ยูไนเต็ด ทั้งที่ความจริงเขาควรจะเป็นผู้เล่นคนสำคัญของ "ปีศาจแดง"
    ตอนฤดูกาล 2015/16 แมนฯยูไนเต็ดของ หลุยส์ ฟาน กัล ต้องการประตูตีเสมอ โวล์ฟสบวร์ก เพื่อทะลุผ่านรอบแบ่งกลุ่ม แชมเปี้ยนส์ ลีก กุนซือดัตช์ จัดการเปลี่ยนตัวเอา ฆวน มาต้า ออกแล้วส่งคนที่ไม่ได้ลงสนามรายการนี้มา 3 ปี อย่าง นิค พาวล์ ลงสนามแทน

    "พาวล์ ลงแทน มาต้า" เคยเป็นคำที่แฟนบอลใช้ต่อต้าน ฟาน กัล ก่อนที่จะกลายเป็นมุกตลกที่หลายคนใช้พูดแบบขำๆ มันเป็นประโยคที่ไร้ความหมายจนไม่จำเป็นต้องอธิบายเลยว่าทำไปเพื่ออะไร

    อย่างไรก็ตาม การที่อาชีพการค้าแข้งของ พาวล์ กับ ยูไนเต็ด มันตกต่ำไปถึงขั้นนั้นก็เป็นผลเสียกับเขาหลายอย่าง

    เกมนั้น ยูไนเต็ด ทำประตูตีเสมอได้หลังจาก พาวล์ ถูกส่งลงสนาม แต่ด้วยการยืนเกมรับละหลวมของ แข้งรายนี้ ส่งให้ นัลโด้ ทำประตูขึ้นนำให้กับ โวล์ฟสบวร์ก อีกครั้ง

    นั่นคือช่วงเวลาสุดท้ายของ พาวล์ กับ ยูไนเต็ด ก่อนที่เขาจะถูกปล่อยตัวออกจากทีมแบบไร้ตัวตน

    ทว่าย้อนกลับไป ก็มีช่วงเวลาหนึ่งที่ไม่ได้เป็นเช่นนั้น พาวล์ เคยเป็นดาววรุ่งที่น่าจับตา เป็นที่หมายปองของยักษ์ใหญ่ โด่งดังเร็วตั้งแต่อายุไม่ถึง 20 ปี

    พาวล์ ในวัย 18 ปี คว้ารางวัลนักเตะยอดเยี่ยมแห่งปีของลีก ทู

    พาวล์ อยู่ในลิสต์ของบิ๊ก ทีม หลังพา ครูว์ อเล็กซานดร้า เข้าชิงฯ เพลย์ออฟ เขาใช้เวลาแค่ 15 นาที ทำประตูขึ้นนำจากลูกยิงจากทักษะยอดเยี่ยม

     ที่จริงการที่เขาโดนหลายคนจับตามองมันมีโอกาสที่จะสร้างความกดดันให้เขาได้เลย แต่ท้ายที่สุดมันกลับเป็นการทำให้ พาวล์ โชว์ฟอร์มที่ดีที่สุดออกมาได้

    พาวล์ ถือเป็นผู้เล่นที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน สามารถปั้นให้เป็นสตาร์ประจำทีมได้ ซึ่งจะต่างกับดาวดังส่วนใหญ่ ที่ ป๋าเฟอร์กี้ ปั้นขึ้นมา เพราะหลายคนที่ว่านั้นเติบโตจาก อะคาเดมี่ "ปีศาจแดง" โดยตรง

    เขาเป็นนักเตะที่อยู่กึ่งกลางระหว่าง การมีพรสวรรค์ชั้นยอด สำแดงเดชมีให้เห็นเป็นระยะๆ แต่ดันขาดความเข้าใจด้านแท็กติก กับคนที่อ่านเกมได้ดีราวกับว่าเป็นตัวเก๋า รวมถึงสามารถถูกเรียกใช้ได้เสมอ และโดดเด่นกว่าแข้งดาวรุ่งในรุ่นเดียวกัน

    คนที่เคยเห็นฟอร์มของ พาวล์ ที่ ครูว์ จะไม่แปลกใจเลยที่เห็นเขาทำประตูให้กับ แมนฯ ยูไนเต็ด ได้ตั้งแต่นัดประเดิมสนาม

    ความพยายามของ พาวล์ ในเกมกับ วีแกน แสดงให้เห็นว่าเขาเหนือกว่าคนที่รับหน้าที่ตามประกบเขา ซึ่ง พาวล์ หลอกอีกฝ่ายเพื่อทำให้ตัวเองมีพื้นที่ว่าง ก่อนที่จะยิงจากริมกรอบเขตโทษพร้อมกับส่งบอลผ่าน อาลี อัล-ฮับซี่ เข้าไป

    ซึ่งแต่ตอนนั้นเราไม่รู้ว่านั่นคือเป็นประตูเดียวที่เขาทำได้กับทีมชุดใหญ่ของ แมนฯ ยูไนเต็ด

    แม้ว่า พาวล์ ต้องรอเวลานานกว่าจะได้ลงเล่น แต่ เซอร์ อเล็กซ์ ก็เป็นกุนซือที่จะสร้างความกระจ่างให้แก่บรรดาดาวรุ่ง ว่าพวกเขาต้องรอจนกว่าจะถึงเวลาอันเหมาะสม ซึ่ง พาวล์ อาจรู้สึกว่าตัวเองได้รับการันตีเรื่องอนาคตระยะยาวแล้ว

    อย่างไรก็ดี ทีมชุดใหญ่ มันห่างไกลออกไปภายใต้กุนซือใหม่ ไม่ว่าจะ เดวิด มอยส์ หรือ หลุยส์ ฟาน กัล และการที่ไปอยู่กับ เลสเตอร์ แบบยืมตัวเขาก็ไม่ได้ลงสนามอะไรมากนัก

    เมื่อคุณเคยลงเล่นแถมเคยทำประตูได้ที่ทั้ง เวมบลีย์ และ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด มันก็เป็นเรื่องที่ยากเกินยอมรับเมื่อพบว่าคุณไม่ได้รับโอกาสมากเท่าที่ควร ทั้งที่เคยฝากผลงานเอาไว้แบบนั้น

    หลังย้ายออกจาก แมนฯ ยูไนเต็ด แบบถาวร พาวล์ ก็มีช่วงเวลาที่ดีทั้งใน เดอะ แชมเปี้ยนชิพ และ ลีก วัน

    พาวล์ ยอมรับความจริงที่ว่าการเล่นฟุตบอลอย่างสนุกสนานในลีกล่างๆ มันดีกว่าความทุกข์ทรมานกับการเล่นในลีกระดับสูง

    อย่างไรก็ตาม หลายคนก็ยังสงสัยว่า พาวล์ น่าจะเข้าใกล้กับการเล่นระดับสูงได้มากกว่านี้รึเปล่า อย่างที่เราเคยคิดตอนที่เขาอายุ 18 ปีว่าเขาน่าจะไปได้ไกล

ประวัติ นิค พาวล์

เกิด         23 มีนาคม 1994 (26 ปี)

ฤดูกาล 2010–2012    ครูว์ อเล็กซานดาร์    55    (14)

ฤดูกาล2012–2016    แมนฯ ยูไนเต็ด    3    (1)

ฤดูกาล2013–2014    วีแกน (ยืมตัว)    31    (7)

ฤดูกาล2014–2015    เลสเตอร์ (ยืมตัว)    3    (0)

ฤดูกาล2016    ฮัลล์ ซิตี้(ยืมตัว)    3    (0)

ฤดูกาล2016–2019    วีแกน แอธเลติก    92    (29)

ฤดูกาล2019–ปัจจุัน    สโต็ค ซิตี้        22    (4)