เดิมที เจดอน ซานโช่ ปีกดาวรุ่งของ โบรุสเซีย ดอร์ทมุนด์ ก็มีข่าวกับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด อย่างหนักอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้กระแสข่าวระหว่างแข้งวัย 20 ปีกับ "ปีศาจแดง" รุนแรงขึ้น โดยที่ ฮันส์-โยอัคคิม วัตซ์เค่ ประธานบริหารของ ดอร์ทมุนด์ ก็บอกว่าพร้อมที่จะขายเขาถ้าหากได้ค่าตัวที่สมน้ำสมเนื้อ
    ถ้าหากสุดท้ายแล้ว แมนฯ ยูไนเต็ด ได้ตัว ซานโช่ มาร่วมทัพจริงๆ มันก็ไม่ได้แค่มีโอกาสทำให้พวกเขาเป็นทีมที่เก่งขึ้นเท่านั้น แต่มันจะเป็นเหมือนการทำให้ แมนเชสเตอร์ ซิตี้ คู่อริร่วมเมืองเจ็บใจนิดๆ ด้วย เพราะที่จริง ซานโช่ เคยอยู่กับอะคาเดมี่ของ "เรือใบสีฟ้า" มาก่อน โดย ซานโช่ ตัดสินใจบอกลา "เรือใบสีฟ้า" เพื่อไปอยู่กับ ดอร์ทมุนด์ เมื่อปี 2017 เพื่อที่จะหาโอกาสสร้างชื่อให้กับตัวเอง ก่อนที่จะทำอย่างนั้นได้จริงๆ

    ทั้งนี้ ในช่วงที่ผ่านมาหลายคนอาจจะคุ้นเคยกับการที่อดีตนักเตะของ แมนฯ ยูไนเต็ด ย้ายไปเล่นกับ แมนฯ ซืตี้ หลายคน อย่างเช่น คาร์ลอส เตเวซ, ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล, อังเดร แคนเชลสกี้ส์, ไบรอัน คิดด์ และ โอเว่น ฮาร์กรีฟส์ เป็นต้น แต่ถ้าย้อนไปไกลๆ สักหน่อยนั้น มันก็เคยมีคนของ แมนฯ ซิตี้ ที่มาประสบความสำเร็จกับ แมนฯ ยูไนเต็ด ได้เช่นกัน และวันนี้เราจะมายกตัวอย่างที่เด่นๆ กันสัก 3 คน

    - แซนดี้ เทิร์นบูลล์ (แมนฯ ซิตี้ 1902-1906, แมนฯ ยูไนเต็ด 1906-1915)
    หลังจากที่เริ่มเส้นทางการเป็นนักเตะของตัวเองกับ เฮิร์ลฟอร์ด ธิสเติ้ล ทีมในบ้านเกิดของตัวเองแล้วนั้น แซนดี้ เทิร์นบูลล์ ก็หอบข้าวของออกจากสกอตแลนด์ไปเล่นกับ แมนเชสเตอร์ ซิตี้ ในปี 1902 ซึ่งเขาก็ทำผลงานได้โดดเด่นพอตัว ด้วยการทำไป 53 ประตู จากการลงเล่นในลีก 110 นัด พร้อมกับได้แชมป์ เอฟเอ คัพ กับทีม 1 สมัย ในซีซั่น 1903-04

    อย่างไรก็ตาม ในปี 1905 แมนฯ ซิตี้ โดนตัดสินว่ามีความผิดเกี่ยวกับการจ่ายค่าเหนื่อยให้นักเตะ ส่งผลให้ทุกคนในทีมโดนตัดสิทธิ์จากการแข่งขัน แม้ว่าโทษแบนจะโดนยกเลิกในวันที่ 31 ธันวาคม ปี 1906 แต่ตอนนั้น เทิร์นบูลล์ ก็ตัดสินใจข้ามฟากไปอยู่กับ แมนฯ ยูไนเต็ด แทน

    ทั้งนี้ เทิร์นบูลล์ ประสบความสำเร็จกับ แมนฯ ยูไนเต็ด อย่างมาก ทั้งได้แชมป์ลีกสูงสุดกับทีม 2 สมัย ประกอบด้วยซีซั่น 1907-08 กับ 1910-11 และได้แชมป์ เอฟเอ คัพ 1 ครั้ง ในซีซั่น 1908-09 โดยแชมป์ลีกในซีซั่น 1907-08 ถือเป็นแชมป์ลีกสูงสุดสมัยแรกในประวัติศาสตร์ของ แมนฯ ยูไนเต็ด ด้วย

    นอกจากนี้ เทิร์นบูลล์ ก็ยังเป็นคนแรกที่ทำประตูในสนาม โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ได้ด้วย นั่นคือเกม "แดงเดือด" ที่ แมนฯ ยูไนเต็ด เจอกับ ลิเวอร์พูล เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ปี 1910 น่าเศร้าที่สุดท้ายแล้วในวันนั้น แมนฯ ยูไนเต็ด แพ้ไป 3-4 โดย เทิร์นบูลล์ เล่นกับทีมจนถึงปี 1915

    - เดนิส ลอว์ (แมนฯ ซิตี้ 1960-1961 กับ 1973-1974, แมนฯ ยูไนเต็ด 1962-1973)
    ลอว์ ถือเป็นตำนานของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เขาทำประตูให้ทีมได้ถึง 237 ประตู จากการลงเล่น 404 นัดในทุกรายการ, ช่วยให้ทีมได้แชมป์หลายรายการ ไม่ว่าจะเป็นแชมป์ลีกสูงสุด 2 สมัย, แชมป์ เอฟเอ คัพ 1 ครั้ง, แชมป์ ยูโรเปี้ยน คัพ (ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ในปัจจุบัน) 1 หน และแชมป์ แชร์ริตี้ ชิลด์ 2 สมัย แถมยังอยู่กับทีมเป็นเวลานานถึง 11 ฤดูกาลด้วยกัน

    อย่างไรก็ตาม ที่จริงแล้วก่อนจะมาเป็นตำนานกับ แมนฯ ยูไนเต็ด เขาเคยเล่นให้ แมนฯ ซิตี้ มาก่อน ในฤดูกาล 1960-61 โดยตอนนั้นเขาเพิ่งย้ายมาจาก ฮัดเดอร์สฟิลด์ ทาวน์ ซึ่งเจ้าตัวก็ทำผลงานได้ดีด้วยการทำไป 21 ประตู จากการลงเล่นในลีก 44 นัด

    ผลงานดังกล่าวทำให้เขาถูก โตริโน่ ดึงไปร่วมทัพ แต่อดีตแข้งวัย 80 ปีก็ไม่ค่อยรุ่งกับ "กระทิงหิน" เท่าไหร่ จนทำให้ย้ายกลับมาเล่นในเมืองแมนเชสเตอร์ เพียงแต่หนนี้เขาเล่นให้กับฝั่งแดง ก่อนที่จะสร้างชื่อกับทีมได้เป็นอย่างมาก

    ในซีซั่น 1973-74 ลอว์ กลับไปอยู่กับ แมนฯ ซิตี้ ซึ่งในนัดรองสุดท้ายของฤดูกาลดังกล่าวเขาเป็นคนทำประตูชัยให้ทีมบุกไปชนะ แมนฯ ยูไนเต็ด ได้ถึง โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ด้วย โดยตอนนั้น ลอว์ ไม่ได้ฉลองประตู เพราะกลัวว่ามันอาจจะเป็นลูกที่ทำให้ แมนฯ ยูไนเต็ด ต้องตกชั้น แต่ผลการแข่งขันของสนามอื่นๆ มันทำให้ไม่ว่าเกมนั้นจะจบลงด้วยสกอร์ไหน แมนฯ ยูไนเต็ด ก็ต้องตกชั้นอยู่ดี

    - เซอร์ แม็ตต์ บัสบี้ (เป็นนักเตะกับ แมนฯ ซิตี้ 1928-1936, เป็นผู้จัดการทีมให้ แมนฯ ยูไนเต็ด 1945-1969 และ 1970-1971)
    ในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ปี 1928 เด็กหนุ่มวัย 18 ปีที่ตอนนั้นมีชื่อว่า แม็ตต์ บัสบี้ เซ็นสัญญากับ แมนฯ ซิตี้ เป็นเวลา 1 ปี พร้อมกับมีอ็อปชั่นที่จะให้เขาย้ายตามคุณแม่ไปอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาได้ แต่ บัสบี้ เลือกที่จะอยู่กับทีมต่อ ก่อนที่จะได้ประเดิมสนามกับ แมนฯ ซิตี้ ในวันที่ 2 พฤศจิกายน ปี 1929

    สมัยที่เป็นนักเตะ บัสบี้ ถือเป็นแข้งที่ฝีเท้าดีคนหนึ่ง เขาได้แชมป์ เอฟเอ คัพ ร่วมกับ แมนฯ ซิตี้ เมื่อฤดูกาล 1933-34 แล้วจากนั้นก็ยังได้ย้ายไปเล่นให้กับ ลิเวอร์พูล ในปี 1936 ด้วย ขณะที่ในปี 1930 แมนฯ ยูไนเต็ด ก็เคยพยายามดึงเขาไปจาก แมนฯ ซิตี้ เหมือนกัน

    อย่างไรก็ตาม ภาพในสมัยเป็นนักเตะของเขาโดนความยอดเยี่ยมในช่วงที่เขาเป็นผู้จัดการทีมกลืนกินไปเกือบหมด หลังจากที่ บัสบี้ ปฏิเสธข้อเสนอจาก ลิเวอร์พูล ที่อยากให้เขาเป็นผู้ช่วยของ จอร์จ เคย์ เพราะมีความเห็นเรื่องสไตล์การเล่นแตกต่างกับบอร์ดบริหารของ "หงส์แดง" แล้วนั้น เขาก็ไปรับงานกุนซือของ แมนฯ ยูไนเต็ด ในปี 1945

    มันสมองอันชาญฉลาดและนโยบายการทำทีมที่ยอดเยี่ยมของ บัสบี้ ช่วยให้ แมนฯ ยูไนเต็ด เป็นยอดทีมอยู่พักหนึ่ง เขาพาทีมได้แชมป์ลีกสูงสุด 5 สมัย, แชมป์ เอฟเอ คัพ 2 ครั้ง, แชมป์ แชร์ริตี้ ชิลด์ 5 หน (มี 2 ครั้งที่เป็นการครองแชมป์ร่วมกัน) และแชมป์ ยูโรเปี้ยน คัพ อีก 1 สมัย ก่อนที่เจ้าตัวจะแยกทางกับทีมในปี 1969 โดยเขาเคยกลับมาคุมทีมในปี 1970 ด้วย แต่ผลงานในตอนนั้นก็ไม่ดีเท่าไหร่