หากเอ่ยชื่อ มูซา อามิดู จอห์นสัน รับรองว่าไม่มีใครรู้จักหนุ่มวัย 47 ปีรายนี้แน่ แต่หากเอ่ยชื่อ "โจอี้ กาน่า" รับรองไม่มีใครปฎิเสธว่าไม่รู้จักหนุ่มผิวสีเจ้าของร่างโย่ง ผมยาว ผู้นี้แน่นอน

    เขาคือ ตลกดัง ที่มาใช้ชีวิตในสยามประเทศ จนเป็นที่รู้จักในฐานะคนดังอีกคน

    เอกลักษณ์ของหมอนี่เห็นจะเป็นประโยคเด็ดที่ว่า "พ่อง.... ตาย รึ "

    โจอี้ กาน่า มีชื่อจริงว่า มูซา อามิดู จอห์นสัน เกิดเมื่อ 28 ธ.ค. 2516 ที่ เมือง อักกรา ประเทศกาน่า

    หลายคนคงเคยได้ยินปูมหลังของหมอนี่มาแล้วว่า เขาเคยเป็นนักฟุตบอลมาก่อน เคยรับใช้ทีมชาติ กาน่า ในรุ่นเยาวชน 17 ปี  ในฐานะคนเฝ้าเสาด้วย ไม่เพียงเท่านั้น ยังเคยค้าแข้งกับทีมในลีกมาเลเซีย อย่าง เซลังงอร์ มาแล้ว

    เพื่อนของเขาเคยชักชวนให้ไปค้าแข้งในเอสลีกของ สิงคโปร์ แต่เจ้าตัวห่วงเรื่องค่าครองชีพกับสกุลเงินดอลลาร์ สิงคโปร์ ที่แพงเลยไม่ไปก่อนตัดสินใจเดินทางมาไทยเมื่อ ราว 20 ปีที่ผ่านมา

    ในปี พ.ศ. 2542 ช่วงมาเมืองไทย เขาตัดสินใจจะร่วมทัพกับทีม พนักงานยาสูบ สถานที่รวมตัวของแข้งผิวสีในวันวาน ณ โรงงานยาสูบ ถนนพระราม 4 ยุคอดีตนั้น หากใครเคยผ่านไปภายในโรงงานยาสูบ ภาพที่คุ้นตาดีจะเห็นว่าที่สนามฟุตบอลโรงงานยาสูบ ที่มีทีมลูกหนังที่วันนี้เหลือแค่ชื่อไปแล้วทั้งๆที่เคยเป็นทีมที่ได้แชมป์ลีกสูงสุดของไทยมาแล้ว 1 สมัย คลาคล่ำไปด้วยนักแสวงโชค หวังจะได้เล่นฟุตบอลในไทย ที่แม้วันนั้นจะยังไม่เปรี้ยงปร้างเช่นทุกวันนี้

    แต่ในฐานะคนจากแดนไกลก็หวังจะได้เล่นฟุตบอลในไทยลีกเพื่อหาเงินเลี้ยงปากท้องแม้จะแค่หลักหมื่นก็ตาม

    โจอี้ กาน่า ไปคัดตัวกับทีม พนักงานยาสูบ โดยช่วงที่รอนั้นเพื่อนได้ชวนไปค้าขายละแวกสุขุมวิท ย่านนานา แหล่งท่องเที่ยวชื่อดังแต่ไม่ประสบความสำเร็จ

    เหมือนฟ้าจะลิขิตให้เขามาเป็นศิลปินตลกในไทยซะมากกว่า เพราะต่อมาเขาได้พบกับปรมาจารย์ตลก ศิลปินรุ่นพ่ออย่าง "เทพ โพธิ์งาม" ที่ช่วงนั้นกำลังมองหานักแสดงชาวต่างชาติผิวสี มาร่วมโปรเจคหนัง

    นั่นเองเป็นจุดเริ่มต้นให้ โจอี้ กาน่า ทิ้งฝันที่จะเป็นนักเตะอาชีพและได้เข้าสู่วงการมายาของไทย ด้วยการได้ร่วมแสดงหนังเรื่อง ดึก ดำ ดึ๋ย เมื่อปี พ.ศ. 2546

    นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของเขาในฐานะนักแสดงและตัดสินใจเลิกเป็นพ่อค้าแข้งในที่สุด จากนั้นเขาได้เข้าร่วมคณะตลก เชิญยิ้ม และเล่นหนัง เล่นละคร หลายเรื่องทั้ง บางรักซอย 9 , เท่ง โหน่ง คนมาหาเฮีย , โป๊ะแตก ,มือปืนดาวพระเสาร์ ฯลฯ  และเป็นตัวประกอบในหนังกังฟูชื่อดังของ เฉินหลง อย่าง The Medallion  (เฉินหลง ฟัดอมตะ) เมื่อปี พ.ศ. 2546 อีกด้วย

    วันนี้หนุ่มผิวสีผู้มากความสามารถ ที่สร้างรอยยิ้มให้กับคนไทย แถมยังพูดสื่อสารไทยได้ดีเยี่ยม ยังคงหาโอกาสลงเคาะสนิม ในฐานะนายทวารเก่า กับทีมศิลปินดาราอยู่บ้าง เพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับเพื่อนๆร่วมวงการแสดง รวมถึงเป็นการออกกำลังกายไปในตัว