เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน...หากย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 17 มิ.ย. 53 ถือว่าเป็นวันฤกษ์งามยามดีของผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ ''แอนนี่ บรู๊ค'' ได้ให้กำเนิดลูกชายหน้าตาน่ารักน่าชังอย่าง ''น้องฑีฆายุ'' และหลังจากนั้นผ่านไปเพียงไม่กี่เดือน ก็มีกระแสข่าวยักษ์ใหญ่จนกลายเป็นประเด็นทอล์ก ออฟ เดอะ ทาวน์ ไปทั่วฟ้าเมืองไทยถึงเรื่องความสัมพันธ์ที่ดันไปพัวพันกับซูเปอร์สตาร์ชื่อดังของเมืองไทย โดยมรสุมร้ายๆ เหล่านั้นได้โถมกระหน่ำเข้ามาที่สองแม่ลูก ''แอนนี่-ฑีฆายุ'' อยู่ตลอดเวลา จนถึงวันนี้ผ่านพ้นไป 1 ปีเต็ม กับเรื่องร้ายๆ ที่แอนนี่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาต่างๆ อยู่เพียงลำพัง แต่ในช่วงเวลานั้น...ใครจะรู้ล่ะว่าความรักจากผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียกตัวเองว่า ''แม่'' จะมอบให้ลูกชายสุดที่รักอย่างเปี่ยมล้น
 
จนเมื่อช่วงหัวค่ำคืนวันศุกร์ที่ 17 มิ.ย. 54 ที่ผ่านมา สองอาหมอที่เคารพของ ''แอนนี่'' คือ ''อาหมอศิริพร'' และ ''อาหมอชลทิศ'' พร้อมด้วยมูลนิธิเพื่อนหญิง ได้จัดเซอร์ไพรส์วันเกิดครบรอบ 1 ขวบ ให้กับ ''น้องฑีฆายุ'' ที่ร้านคาราโอเกะย่านเกษตร-นวมินทร์ โดยภายในงานจะมีเฉพาะญาติและเพื่อนพ้องที่สนิทๆ เพียงไม่กี่คนเท่านั้น ซึ่ง ''น้องฑี-ฑีฆายุ'' วัยกำลังน่ารัก...น่าฟัด...น่าหมั่นเขี้ยว เป็นดาราประจำงานไปทันที แถมงานนี้เจ้าของวันเกิด ''น้องฑี'' ได้โชว์เสียงบ่น (ร้องเพลง) และท่าเต้นให้ได้ชมกันอีกด้วย แถมไฮไลต์ของงานอยู่ที่เป่าเค้กวันเกิดถึง 2 ก้อนที่จัดเตรียมมาโดย ''คุณหมอชลทิศ'' และ ''คุณหมอศิริพร'' โดยทันทีที่เป่าเค้กเสร็จ น้องฑีก็ได้บรรเลงเค้กเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยเลยทีเดียว...เช่นเดียวกับคุณแม่แอนนี่ที่ยืนอมยิ้ม...สีหน้ามีความสุขกับลูกชายอย่างมาก
 
กับ 1 ปี ของฑีฆายุ ณ วันนี้เป็นยังไงบ้าง?
''1 ปีของฑีเติบโตขึ้นทุกวัน แล้วก็ซนขึ้นทุกวัน แล้วก็ทะเล้นขึ้นทุกวันด้วย (หัวเราะ) เราจะเห็นพัฒนาการชัดเจนในแต่ละวันผ่านไป เพราะว่าเราอยู่กับเค้าตลอด 24 ชม. แต่ว่าช่วงที่เราทำงานก็คือทำงาน แต่หลังกลับมาจากทำงานเราก็จะคอยเฝ้าดูเค้ามาโดยตลอดเวลาอยู่แล้ว มีความสุขกับการได้เห็นพัฒนาการของลูกทุกวัน''
 
พัฒนาการไหนที่ถอดแบบแอนนี่มา?
''ความทะเล้นมั้งคะ แล้วก็ความตลกของเค้า แล้วก็อย่างหน้าตาที่เค้าชอบทำ (หัวเราะ) จะดูเค้าเป็นเด็กที่ร่าเริงแล้วก็อารมณ์ดี แล้วก็ตลก แล้วก็จะมีละเมอตื่นขึ้นมาดีดกีตาร์ อันนั้นเป็นเรื่องที่ฮือฮามาก เค้าชอบค่ะ คือแอนเป็นคนที่ชอบเล่นกีตาร์ แล้วที่บ้านจะมีกีตาร์อยู่ 2 ตัว แล้วก็พอเวลาที่เค้าเห็นเค้าชอบไปเล่น คือแอนจะวางแล้วมัดติดกับฐานไว้ เค้าก็จะเล่นได้โดนที่ไม่หล่นทับเค้า แต่ถึงเวลาเค้าหลับเค้าคงจะละเมอมั้ง คือเค้าเล่นประจำของเค้าอะนะ แล้วพอละเมอเค้าก็ลุกขึ้นมาแล้วก็ทำมือดีดกีตาร์ (หัวเราะ)''
 
หายเหนื่อยไหม?
''เวลาที่เค้าให้ของขวัญคืนกลับมาอย่างเช่นยิ้มแรกของเค้า อย่างการที่เค้าหอมเราตอบกลับมา การที่เค้ากอดเรา จุ๊บเรา ให้ความรักเราตอบกลับมา หายเหนื่อยหมดเลย (ยิ้ม)''
 
น้องฑีจุ๊บหลังที่พูดว่าแฮปปี้ เบิร์ธเดย์ เลยด้วย?
''ใช่ค่ะ (ยิ้ม) ก็คือตื่นเช้าขึ้นมาสิ่งแรกที่จะสอนเค้าคือไม่ให้ร้องไห้โยเยตั้งแต่เด็กแล้ว คือตื่นเช้าขึ้นมาแล้วเราก็จะยิ้มให้เค้าก่อน เค้าก็จะรู้ว่า อ๋อ...เวลาคนที่ตื่นขึ้นมาต้องยิ้มก่อนใช่ไหม คือเค้าอาจจะไม่รู้หรอกนะ แต่เราทำให้เค้าเห็นทุกวันๆ นี่ก็หลายเดือนมาแล้วนะที่เค้าตื่นขึ้นมาแล้วยิ้มก่อนเสมอ แล้วพอเมื่อเช้านี้เค้าตื่นขึ้นมาก็ยิ้มเหมือนทุกๆ ครั้ง แล้วเราก็บอกเค้าว่า แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ นะ เค้าก็มาจุ๊บที่ปาก (ยิ้มมีความสุข) เซอร์ไพรส์มาก มากๆ เลย แล้วแบบ...ที่เหนื่อยมาทั้งหมด 1 ปี หายหมดเลย''
 
เรียกว่ายิ้มได้แล้ว?
''ยิ้มได้ค่ะ มีความสุขมาก''
 
วันนี้วันเกิดน้องฑีพาน้องไปทำอะไรมาบ้าง?
''วันนี้ก็พาเค้าไปทำบุญ ไปถวายสังฆทานที่วัดใหม่เสนาแถวๆ บ้าน เพราะไม่ไปไกล วันนี้ฝนตก เค้าจะเป็นเด็กที่ชอบพระมาก แล้วที่บ้านที่ห้องจะมีพระพุทธรูปค่อนข้างเยอะ แล้วเวลาเค้าเห็นพระก็จะ ธุคร้าบ ทุกครั้ง คือไม่ได้สอน แต่เค้าทำเองจนเป็นนิสัย แต่เหมือนเค้าเห็นอะไรที่เป็นพวกนี้เค้าจะทำ มีอยู่ครั้งนึงที่พาเค้าไปพัทยาแล้วโรงแรมเป็นเหมือนวัด เค้าก็จะธุคร้าบทั้งวันเลย (หัวเราะ) เค้าจะนึกว่าเป็นวัด มีพระ หรือว่ามีพระสงฆ์เดินมา หรือพระพุทธรูป เค้าก็จะธุคร้าบทุกครั้ง ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เค้าก็จะชี้แล้วก็ธุคร้าบๆ เค้าจะชอบมาก การทำบุญ เราก็ดีใจนะเพราะมันจะทำให้จิตใจเค้าอ่อนโยน พอทำบุญเสร็จแล้วก็พาเค้าไปสุขุมวิท เค้าเรียกว่า ฟันเนเรียม เหมือนกับเป็นสนามเด็กเล่นใหญ่ๆ ค่ะ แล้วปูไปด้วยนวมหมดเลย คือเค้าจะสามารถเล่นวิ่งทำทุกอย่างได้โดยไม่เจ็บตัว ก็เล่นกันอยู่ 2 ชม. ปีนป่ายกัน กระโดด ปีนตาข่ายทุกอย่าง แล้วก็มางานวันเกิดนี่แหละค่ะ''
 
ถือว่างานวันเกิด น้องฑีเซอร์ไพรส์ไหม?
''งานวันเกิดนี้เป็นงานที่อาหมอจัดให้ค่ะ ต้องขอบคุณอาหมอศิริพร กับอาหมอชลทิศ จัดให้ แกจัดให้น้องฑีค่ะ ตอนแรกก็ไม่คิดกันว่าจะจัดน่ะค่ะ พอดีอาหมอแกบอกว่า อยากจะสักครั้งนึง ปีแรกของเค้าอยากทำให้ แอนก็ได้ ตามใจอาหมอแล้วกัน (ยิ้ม) ดีใจนะ เพราะวันเกิดตัวเองไม่มีใครสนใจเลย (หัวเราะ) ก็รู้สึกเซอร์ไพรส์นะ เพราะว่าไม่ได้บอกเรามาก่อนล่วงหน้าค่ะ เราก็เลยเพิ่งจะมารู้วันนี้''
 
น้องฑีให้ความร่วมมือดีไหม?
''ดีมาก (หัวเราะ) ก็ซนตามประสา ตามเรื่องตามราวแหละค่ะ เค้าก็คงดีใจที่ได้เห็นเค้ก เค้าชอบ ชอบกินเค้กด้วย แล้วก็เป็นเค้กน่ารักๆ ก็ชอบค่ะ แล้วที่สำคัญก็คือ เราสอนให้เค้าร้องเพลงแฮปปี้ เบิร์ธเดย์ เมื่อเดือนที่แล้ว เค้าก็จะรู้ว่าเพลงนี้ของเค้านะ (ยิ้ม) เค้าก็เลยนิ่งๆ ตอนร้องเพลงแฮปปี้ เบิร์ธเดย์ นิดนึง''
 
มีแววเป็นนักร้องได้ไหม?
''เค้าร้องเพลงทุกวันนะคะ เพราะว่าแอนจะร้องเพลงให้เค้าฟังทุกวันก่อนนอน แล้วเค้าก็จะร้องออกมาเป็นแนวบ่นๆ นิดนึงค่ะ ต้องร้องให้ฟังทุกคืนค่ะ แล้วก็เค้าก็จะพักหลังๆ เค้าจะเริ่มบ่นตามเรา คือร้องไม่เป็นภาษาหรอก แต่จะเริ่มบ่นตาม บางทีเอามือมาปิดปากเราไม่ให้ร้อง แล้วเค้าก็ร้องกล่อมตัวเองแล้วก็นอนหลับ (หัวเราะ) ไม่ทราบเหมือนกันค่ะว่า มีแววหรือเปล่านะ แต่ว่าตัวแอนเองก็เป็นคนที่ชอบร้องเล่นเต้นรำอยู่แล้ว ก็คงจะได้ไปบ้างแหละนะ''
 
คิดว่าโตขึ้นน้องฑีจะเจ้าชู้ไหม?
''(ยิ้ม) คิดว่าต้องมีบ้างค่ะ เพราะว่าตอนนี้ก็ยักคิ้วหลิ่วตาเป็นแล้วนะ (หัวเราะ) โอ้โห...เค้าจุ๊บแล้วชี้อย่างนี้เลยนะ อาจจะดูในทีวี เพราะเค้าชอบดูนักร้องเกาหลี ท่าเต้นท่าอะไรพวกนั้น แล้วก็ชอบส่องกระจก กับกระจกนี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกับกระจกนักกันหนา นกหงส์หยก แอนก็ไม่รู้ว่าเค้าเอามาจากไหน เค้าเห็นกระจกที่ไหนก็ไม่ได้ เห็นเงาในแก้วในอะไรก็ตาม เค้าก็ต้องส่องหน้าเค้าตลอดเวลาเลย ต้องหล่อตลอดเวลา ไม่เข้าใจเลยนะ ตรงนี้เนี่ย (หัวเราะ)''
 
แพลนอนาคตไว้ให้น้องหรือยัง?
''ก็เริ่มๆ มองบ้างแล้วนะคะ แต่แอนจะมองจากลักษณะนิสัยเค้ามากกว่า ถ้าเกิดเค้าเป็นเด็กที่ขี้เล่นและเป็นคนที่มีจินตนาการสร้างสรรค์ เราจะไม่บังคับให้เค้าเรียนอะไรที่มันหนักจนเกินไป''
 
วันนี้แอนนี่ให้ของขวัญอะไรน้องฑี?
''วันนี้ไม่ได้ซื้ออะไรให้เค้าเป็นพิเศษ แต่ว่าเราให้ความรู้สึกที่เราอบรมสั่งสอนเค้า อย่างเช่นการที่เราพาไปวัด เราก็จะบอกเค้านะว่าอันนี้เป็นสิ่งที่ดี อันนี้เป็นสิ่งที่ไม่นะ ถึงเค้าจะยังไม่รู้เรื่อง แต่เราก็พูดทุกวันค่ะ ให้ความรัก ความอบอุ่นอย่างเต็มที่ ล้นด้วยซ้ำไป แอนนี่ว่าความรักเนี่ยมันมีค่ามากกว่าสิ่งของนะ ตุ๊กตาเค้าเล่นแป๊บเดียวก็เบื่อ ของเล่นเค้าเล่นแป๊บเดียวก็เบื่อ แต่การให้อย่างนี้ทุกวันอยู่แล้วตลอด 365 วันที่ผ่านมา โอ๊ย...บวกอีก 9 เดือนในท้องด้วย (หัวเราะ)''
 
ครบ 1 ปีแล้วที่ต้องเลี้ยงลูกมาตามลำพัง...เหนื่อยไหม?
''ไม่เหนื่อยเลย (อมยิ้ม) ชิวๆ (หัวเราะร่วน)''
 
มีงานติดต่อเข้ามาบ้างไหม?
''ถ้าถามถึงในเรื่องของงานในวงการบันเทิงนั้นก็เรียกว่ามีน้อยค่ะ หรือแทบจะไม่มีเลยก็ว่าได้ ก็จะเป็นงานข้างนอกที่เราทำ แอนมองว่าถ้าเราไม่ได้เป็นดารา เราทำอย่างอื่นก็ได้ มีงานอาชีพเยอะแยะให้เราทำ คืออย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย ทำอะไรทำได้ทำไป ขายขงขายของทำได้ก็ทำ เก็บเงินไว้ให้ลูกเรา ไม่จำเป็นต้องร่ำรวย เราเก็บเงินไว้ต่อให้เค้า อย่างมีคนถามว่ากลัวลูกเหลิงไหม...ไม่กลัวหรอกค่ะ เพราะเราไม่ได้มีอะไรให้เค้า เราไม่ได้มีตังค์มากมาย มีแต่กีตาร์เก่าๆ เอาไหมลูก เนี่ยแหละมรดกตกทอดของแม่ (หัวเราะ) คือเหมือนที่แอนบอกเนี่ยว่า แอนเป็นคนบ้านนอก พ่อแม่ไม่ได้มีให้ เราจะรู้ตัว น้องฑีฆายุก็เหมือนกัน เราไม่ได้มีให้เค้ามากมายเค้าก็ต้องรู้ในวันข้างหน้าที่จะต้องโตขึ้นมาค่ะ''
 
แล้วมีคนทาบทามน้องฑีเข้าวงการหรือยัง?
''มีบ้างที่คุยๆ แต่ยังไม่ได้เป็นชิ้นเป็นอันค่ะ แต่ก็มีพี่ๆ เค้าคอยดูแลอยู่ว่าอันไหนที่น้องพอจะทำได้บ้าง''
 
เรียกว่าผันตัวไปเป็นแม่ค้า?
''ใช่ค่ะ ที่ขายอยู่ก็จะเป็นครีมค่ะ ถ้าเกิดว่าใครต้องการมีแบรนด์เป็นของตัวเอง แอนก็จะมีเนื้อครีมคุณภาพดีส่งให้ คือเนื้อครีมเป็นครีมที่นำเขาจากเกาหลีน่ะค่ะ แล้วก็นำมาขอ อย. ทางเมืองไทย แล้วเอามาตีแบรนด์ของใครก็ได้ที่อยากจะมีแบรนด์โดยใช้ครีมนี้ แต่มันก็สนุกดีนะ เราได้ออกแบบอะไรเอง ได้อยู่บ้าน แล้วก็อยู่กับน้องด้วย บางทีถ้าต้องออกไปพบลูกค้าข้างนอก ก็พาน้องไปด้วย ถือว่าได้ทำงานแล้วก็ได้อยู่กับลูกด้วย แต่ถ้าวันไหนเอาฑีไปขายของ วันนั้นอย่าได้ขายของเลย ให้เก็บตังค์ค่าถ่ายรูปแทนดีกว่า (หัวเราะ)''
 
ยังติดภาพความเป็นดาราอยู่ไหม?
''ไม่ค่ะ เพราะว่าแอนไม่ใช่ดาราชื่อดัง แอนไม่ใช่นางเอก ตลอดเวลาที่ผ่านมา เข้าวงการมา แอนยังไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นดาราด้วยซ้ำ มันเลยไม่ค่อยมีผลกระทบอะไรกับความรู้สึกเท่าไร คืออะไรเราทำได้เราก็ทำ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เราก็ทำของเราอยู่แล้ว แต่เพียงแค่ว่าไม่ได้มีคนมารู้เท่านั้นเอง''
 
ขายของอย่างเดียวแล้วเงินจะพอใช้หรอ?
''ก็พออยู่ได้ค่ะ...พออยู่ได้ ไม่ได้ฟุ้งเฟ้อ ไม่ได้มีมากมาย แค่พออยู่ได้เท่านั้น คือไม่บอกตัวเองว่ามันลำบากนะ เพราะว่าคนที่ลำบากกว่าเราก็มี ถ้าทุกวันนี้เรายังสามารถซื้อข้าวกินอยู่ได้แสดงว่าไม่ลำบาก ก็คือยังอยู่ได้ค่ะ แต่ว่าต้องขยันหน่อย ขยันเพิ่มขึ้นหลายเท่า เพราะว่าเราก็ยังมีแม่ที่เราต้องดูแล เลี้ยงดูเค้าอีก ก็เริ่มแก่ขึ้นทุกวันๆ ก็ต้องดูแลแกนิดนึง ส่วนน้องฑีก็โตขึ้นทุกวันๆ ภาระก็หนักขึ้นแต่ก็ไม่เป็นไร''
 
คิดว่าหนักไปไหมสำหรับผู้หญิงคนนึง?
''โอ๊ย...คนอื่นหนักกว่าแอนอีก คนอื่นเค้าเลี้ยงดูครอบครัวมากกว่าแอนหลายคนอีก แอนยังมีแค่ 2 คนเท่านี้เอง สู้ได้ (ยิ้มสดใส)'' 
 
ณ ตอนนี้สภาพจิตใจเข้มแข็งขึ้นไหม?
''เรียกว่าก้าวเดินต่อไปได้อย่างมีความสุข อาจจะมีทุกข์บ้าง เพราะคนเราคงไม่ได้สุข 100 % แต่ว่าตอนนี้สภาพจิตใจแอนเข้มแข็ง 100 % ค่ะ''
 
ตอนนี้ยังมีสิ่งที่ต้องเครียดหรือกังวลอยู่บ้างหรือเปล่า?
''ก็คงจะเป็นเรื่องเดียวในชีวิตก็คงจะต้องเป็นน้องฑีอยู่แล้วค่ะ อย่างที่บอก คือแอนไม่ได้มีให้เค้า บางครั้งมันก็ต้องมองต่อไปในอนาคตว่าเดี๋ยวเค้าก็ต้องเรียนหนังสือ เดี๋ยวก็ต้องซื้อนั่น เดี๋ยวก็ต้องทำนี่ อยากมีบ้านให้เค้าจังเลย อยากจะทำนู่นให้เค้าจังเลย อยากจะทำนี่ให้เค้าจังเลย ซึ่งทุกอย่างให้เงินหมดเลย ก็คืออาจจะทุกข์ใจเรื่องตรงนี้บ้าง แต่ก็คงค่อยๆ ทำไปค่ะ''
 
กับเรื่องคดีล่ะ กังวลผลที่จะออกมาไหม?
''ไม่เลย...ไม่กังวลกับคดี ไม่ว่าจะแพ้หรือจะชนะ เพราะมันไม่ได้มีความหมายสำหรับเรา อะไรก็ได้ แพ้ก็ได้ไม่เป็นไร อยู่อย่างคนแพ้เรายอมรับ น้ำใจนักกีฬา เราชนะก็ดีถือว่าเราได้ศักดิ์ศรีคืนมา''
 
ถือเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด?
''ใช่ค่ะ...ศักดิ์ศรีของเรา (น้ำเสียงหนักแน่น)''
 
ตอนนี้มีกระแสเรื่องตรวจดีเอ็นเอออกมาเยอะมากอีกครั้ง...ทาง ''แอนนี่'' ยังยืนยันคำตอบเดิมอยู่หรือเปล่า?
  ''ตั้งแต่วันแรกที่แอนออกมาพูดคุยกันจนถึงวันนี้ ไม่เคยคิดเปลี่ยนแปลงความคิดเลย แล้วเราก็ยังยืนยันสิ่งเดิมอยู่ ก็คือวันนี้น้องฑีกับแอนอยู่กันมา 2 คน เรามีกันและกัน เรามีความสุขมาก และเราก็จะมีกันและกัน 2 คนอย่างนี้ตลอดไป ไม่จำเป็นต้องตรวจเพื่อใคร ก็ยังยืนยันคำเดิมตลอดมาและตลอดไป (หัวเราะ)''
 
แต่ก็ไม่วายมีข่าวว่าแอบไปตรวจ?
''นี่ไง ข่าวก็คือข่าว ความจริงคือ เรายังอยู่ตรงนี้ เราไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย (หัวเราะ) ไม่เสพสื่อค่ะ (หัวเราะ)''
 
ณ วันนี้อยู่กับลูกเพื่อเดินไปข้างหน้าอย่างเดียว?
''วันนี้แอนนี่อยู่กับน้องฑีฆายุมาเพื่อที่จะมองไปในอนาคตข้างหน้าเท่านั้น ไม่ได้มองย้อนกลับไปข้างหลังแล้ว ณ ตอนนี้ คือคนที่เดินถอยหลังคือคนที่หยุดชีวิตตัวเองแล้วค่ะ คือเราก็ต้องเดินไปข้างหน้า มองอนาคตของน้อง มองว่าเราจะทำมาหากินอะไรกัน เราจอยู่กันยังไง เราจะเลี้ยงลูกเรายังไงให้เป็นคนดี เราจะสอนเค้ายังไงให้เป็นผู้ชายที่ดีที่สุด แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ''
 
ทุกวันนี้ไปไหนมาไหนคนรอบข้างพูดถึง ''แอนนี่'' ยังไงบ้าง?
''ให้กำลังใจค่ะ บอกว่าทุกวันนี้เค้าไม่แคร์อะไรกับข่าวเก่าๆ แล้ว เค้าไม่สนใจ อันนี้คือไม่ได้พูดเข้าข้างตัวเองนะคะ แต่ว่าคนเค้ามาพูดกับเราจริงๆ เท่าที่เจอ เค้าไม่ได้สนใจแล้วว่าอะไรเป็นอะไร เค้าสนใจแค่ว่าวันนี้แอนเลี้ยงลูกแอนยังไง แอนทำมาหากินยังไง แอนดูแลครอบครัวแอนยังไง แล้วน้องฑีฆายุเติบโตมาจะเป็นเด็กแบบไหน เค้าสนใจเท่านี้เอง''
 
พอได้ฟังคำต่างๆ เหล่านั้นแล้วเป็นยังไง?
''โอ้โห...มันเหมือนยาชูกำลังขวดใหญ่ๆ เลยนะ ทำเป็นน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจเราทุกวันๆ คือนอกจากเราจะให้กำลังใจตัวเองแล้วเนี่ย เวลามีคนมาให้กำลังใจเราเนี่ย มันเหมือนกับดอกไม้มันเบ่งบานค่ะ มีคนมาคอยรดน้ำให้มันก็ดี''
 
ถึงตอนนี้ความรู้สึกของหัวอก ''แม่'' เป็นยังไงบ้าง?
  ''ไม่เคยคิดเลยว่าในชีวิตนี้จะมีควมสุขได้มากขนาดนี้ค่ะ และจะปวดหัวได้ขนาดนี้ (หัวเราะ) ไม่เสียใจเลยที่เราเก็บเค้าไว้ แล้วเราอดทนตั้งท้องเค้ามาจนเค้าคลอด และจนถึงทุกวันนี้เรารู้สึกว่ามันเหมือนเป็นของขวัญจากสวรรค์จริงๆ เมื่อก่อนใครพูดคำนี้ยังบอกอยู่เลยว่าไม่จริงหรอก เชย...ลิเก เถียงตลอดเวลาว่าไม่จริง แหม...ทำเป็นพูดมีความสุขไม่จริงหรอก แต่พอเราได้เป็นจริงๆ แล้ว เราจะนึกย้อนกลับไปถึงคำพูดของคนเหล่านั้นเลยว่า โอ้โห...ชั้นเข้าใจคุณแล้วล่ะว่า ทำไมคุณถึงมีความสุขบนความเหนื่อยได้ขนาดนี้ (หัวเราะ)''
 
เรียกว่าเป็น ''ของขวัญจากสวรรค์'' จริงๆ?
''ใช่ค่ะ (ยิ้ม) จริงๆ ค่ะ คนที่เคยคิดว่าการมีลูกแล้วต้องไปเอาออก เพราะว่าเราไม่พร้อมที่จะเลี้ยงเค้า ของแอนก็ไม่พร้อม ไม่ได้พร้อมเลยทั้งด้านร่างกาย จิตใจ และเงินทอง ไม่พร้อมเลย แต่ท้ายที่สุดแล้วทุกวันนี้เค้าก็ค่อยๆ ให้ของขวัญเราทีละชิ้นอย่างที่แอนบอกแหละค่ะ มันทำให้แอนรู้ว่าต่อจากวันนี้ไปเราจะทำเพื่อใคร ชีวิตมันจะมีจุดหมายนะ ไม่งั้นป่านนี้ก็คงยังลั่นล้าร่าเริงอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้นะ''
 
เรียกว่า ''น้องฑี-ฑีฆายุ'' ช่างเป็น ''ของขวัญจากสวรรค์'' ที่ล้ำค่า จนทำให้แอนนี่ค่อนข้างมีความสุขอย่างมาก เช่นเดียวกับเจ้าของวันเกิดที่เล่นสนุกตามประสาเด็กอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่...แต่ 1 ปีแล้วที่ผ่านมา กับเรื่องค้างคาใจต่างๆ นานา กับ ''ศักดิ์ศรีลูกผู้หญิง'' ที่ถูกย่ำยีอย่างไม่ธรรมของแอนนี่ หากใครได้มาเห็นภาพ สองแม่ลูกที่เข้มแข็งขึ้นทุกวันๆ ''แอนนี่-ฑีฆายุ'' ณ ตอนนี้ หลายคำถามคงเกิดขึ้นว่า ''เมื่อไรหนอ...ผู้ใหญ่ทั้งหลายจะเลิกสร้าง ''ตราบาป'' ''ให้เด็กบริสุทธิ์กันเสียที???''