เกรียน ฟิคชั่น ผลงานล่าสุดจากผู้กำกับ มะเดี่ยว ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล เป็นงานที่หน้าหนังดูเป็นหนังแนววัยรุ่นมัธยมปลาย ที่ใช้ชีวิตสุดโต่ง ทำอะไรห่ามๆ ที่ต้องเผชิญปัญหา แก้ไขปัญหานั้น ตบท้ายด้วยความประทับใจ เหล่าตัวละครเข้าใจชีวิตมากขึ้นและเติบโตขึ้น จบ! ซึ่งจะว่าไป เกรียน ฟิคชั่น ก็เดินเรื่องไม่ได้แตกต่างจากที่กล่าวมาสักเท่าไหร่ แต่ว่าปัญหาและความเข้มข้น รวมถึงมุมมองบางอย่างที่สอดแทรกอยู่นั้น ช่วยทำให้หนังเรื่องนี้มีคุณค่าในตัว เกินกว่าจะมองข้ามและตัดสินมันจากหน้าหนัง

ในภาพยนตร์ที่มุ่งถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตวัยรุ่นนั้น ส่วนมากจะถ่ายทอดแค่เพียงผิวเผินและแม้จะพยายามใส่ของหนักเข้ามา ก็ยังดูกั๊กๆ จนไม่สามารถสะท้อนภาพความจริงของชีวิตช่วงนี้ออกมาได้ในอย่างที่มันเป็นแต่กับ เกรียน ฟิคชั่น ผู้กำกับเลือกที่จะไม่รอมชอมกับการนำเสนอบางสิ่งที่ดูแรงจนบางขณะที่ชมรู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์ที่ตัวละครต้องเผชิญ จนเผลอนำตัวเองไปซ้อนทับกับตัวละครแล้วคิดว่า ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นในหนังมันเกิดกับชีวิตเรา แล้วเราจะหาทางออก คลายปมปัญหาที่ค้างคาใจให้หมดไปได้อย่างไร

เกรียน ฟิคชั่น เป็นชื่อของแก๊งวัยรุ่นมัธยมปลายกลุ่มหนึ่ง อันประกอบไปด้วย ตี๋ (พัทธดนย์ จันทร์เงิน), โอ๊ต (กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม), ม่อน (ปุริม รัตนเรืองวัฒนา) และ โมน (กิตตศักดิ์ ปฐมบูรณา) ที่มักจะอะไรแปลกๆ บางครั้งก็เท่ บางครั้งก็เกรียน! และถ่ายคลิปวีดีโอเผยแพร่ในสังคมออนไลน์ พวกเขาได้เข้าชมรมการแสดง และตี๋ก็ได้เป็นพระเอกแสดงละครเวทีกับพลอยดาว (ลักษณ์นารา เปี้ยทา) ดาวโรงเรียนที่ใครๆ ก็ชื่นชอบ รวมถึงตัวของตี๋เองด้วย แต่แล้วเมื่อวันแสดงจริงมาถึง ด้วยอุบัติเหตุทำให้ตี๋ทำให้พลอยดาวต้องอับอาย จนความทั้งคู่เข้าหน้ากันไม่ติดและเป็นปมในใจที่ตี๋ต้องหาทางแก้ไข… ซึ่งเรื่องราวต่อจากนี้คือความเข้มข้นที่ทำให้ เกรียนฟิคชั่น ยกระดับให้กับหนังที่ตีแผ่ชีวิตวัยรุ่น

หนังถ่ายทอดออกมาจากมุมมองของตี๋ตัวเอกของเรื่อง ซึ่งเจ้าตัวเปรียบเรื่องราวชีวิตวัยรุ่นของตัวเองเหมือนการเขียนบทภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง ชีวิตบางทีก็น่าแปลก เราอาจวางให้ใครบางคนได้รับบทสำคัญในภาพยนตร์ชีวิตของเรา แต่ใครบางคนนั้นอาจไม่ได้มีบทให้เราในภาพยนตร์ชีวิตของเขาก็ได้ เช่นเดียวกับตี๋ ก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป ที่ช่วงนี้บทบาทสำคัญก็คือเพื่อนฝูง และคนที่ตัวเองรัก และในขณะที่ตี๋ก็มีบทบาทสำคัญในชีวิตของเพื่อนๆ แต่กลับพลอยดาว! ที่ไม่ว่าด้วยความรู้สึกดีๆ หรือเพราะความรู้สึกผิดที่มีเธอ แต่พลอยดาวก็ได้บทบาทสำคัญในชีวิตของตี๋ ในขณะที่พลอยดาวกลับเป็นตรงกันข้าม

แม้ภาพรวมของ เกรียน ฟิคชั่น จะมาในโทนที่จริงจัง (ซึ่งแตกต่างกับการประชาสัมพันธ์!) แต่ก็ยังแฝงอารมณ์ขันเอาไว้ด้วยมุขจิกกัด ที่คล้ายเป็นตัวแทนเสียงสะท้อนของวัยรุ่นที่มีต่อ กฎเกณฑ์หรือกรอบบางอย่างที่พวกเขาต้องเผชิญ

หนังเต็มไปด้วยฉากสวยๆ มุมกล้องอันแปลกตาที่ไม่ค่อยปรากฎในหนังไทย รวมไปถึงลูกเล่นการถ่ายภาพชั้นเยี่ยม ที่ทำให้เกือบทุกฉาก (ที่ส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่) เต็มไปด้วยความงดงาม นอกจากนี้ยังรวมไปถึงเพลงประกอบภาพยนตร์ที่สอดแทรกในหนัง ที่นอกจากจะรับใช้ฉากนั้นๆ ได้แล้ว ยังเป็นตัวแทนในการสื่ออารมณ์ความรู้สึกของตัวละครในตอนนั้นอีกด้วย

ทีมนักแสดงวัยรุ่นต่างทำหน้าที่กันได้ดีและเขาขากันดีมาก พัทธดนย์ จันทร์เงิน ในบทตี๋ ที่หน้าตาน้องดูไม่ได้โดดเด่นไปกว่าเพื่อนในแก๊งเกรียน แต่ความสามารถในการแสดงและการสื่อสารด้วยแววตา (โดยเฉพาะฉากในเมืองพัทยาทั้งหมด) ทำให้เข้าใจได้ว่า ทำไมผู้กำกับถึงมอบบทนำให้กับน้องคนนี้ ในขณะที่ กิ๊บซี่ วนิดา เติมธนาภรณ์ ในบททิพย์ ครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวของตี๋ ซึ่งเธอก็ทำได้ดีกับการเป็นตัวแทนของปัญหาความสัมพันธ์ในครอบครัวรูปแบบหนึ่ง ส่วน ตั๊ก บริบูรณ์ จันทร์เรือง กับอาจารย์เสน่ห์ที่ไม่มีอะไรมากกว่าไปกว่าการแสดงเป็นตัวของตัวเอง! และกับมิว ลักษณ์นารา เปี้ยทา ในบทพลอยดาว ที่น่าประทับใจกับการแสดงในแบบน้อยแต่มาก

เกรียน ฟิคชั่น จะสมบูรณ์กว่านี้หากเลือกที่เล่าให้ชัดเจนเกี่ยวกับตัวละครบางตัว ซึ่งทำให้บางตัวละครแบนราบ รวมไปถึงความยาวของหนังที่มากไปนิด ซึงหากตัดบางฉากที่เน้นขายสไตล์ออกไปบางส่วน (ซึ่งมีเยอะมาก) หรือเลือกที่จะเล่าให้เรียบง่ายขึ้นเพื่อให้หนังมีขนาดที่สั้นลงกว่านี้ ก็น่าจะทำให้ภาพรวมของเรื่องกลมกล่อมกว่าที่เป็นอยู่!

เกรียน ฟิคชั่น เป็นงานชั้นดีอีกชิ้นของผู้กำกับ มะเดี่ยว ต่อจาก Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ และยังเป็นหนังวัยรุ่นที่ไม่ได้จำกัดแค่วัยรุ่นดูเท่านั้น แต่มันยังเหมาะกับคนทุกวัย ที่เมื่อชมจบเราอาจต้องกลับมาตั้งคำถามกับการใช้ชีวิตของเราว่า เราได้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าพอแล้วหรือยัง?