เมื่อได้อ่านชื่อเรื่อง หลายคนอาจคิดว่านั่นคือการทำงานที่สุขสบายของเหล่านักกีฬา แต่ความจริงมันคือชีวิตอันแสนจำเจของตัวสำรอง โดยเฉพาะผู้รักษาประตู ซึ่งมีโอกาสลงสนาม และประสบความสำเร็จน้อยกว่าตำแหน่งอื่น โดย"บีบีซี" ได้ทำสกู๊ปถึงผู้รักษาประตูที่ได้ชื่อว่าเป็นตัวสำรองอดทน

 สจ๊วร์ต เทย์เลอร์ เริ่มต้นอาชีพนายทวารตั้งแต่ปี 1997 กับ อาร์เซน่อล แต่กว่าจะได้ลงเตะแมตช์แรก ต้องรอถึง 2 ปีจน บริสตอล โรเวอร์ส ยืมตัวไปใช้งาน ถึงตอนนี้เขาเพิ่งทำศึกให้ทีมชุดใหญ่ของต้นสังกัดทุกแห่ง รวมทุกรายการแค่ 92 นัด เฉลี่ย 6 เกมต่อฤดูกาล แต่หากไม่ซ้อมจริงจัง ก็มีสิทธิ์ตกงาน หรือเป็นแค่นักเตะสมัครเล่นของทีมนอกลีก เทย์เลอร์ อาจไม่ใช่คนที่แฟนๆต้องจดจำ แต่เขาภาคภูมิใจได้ว่าครั้งหนึ่งเคยสังกัดสโมสรใหญ่อย่าง อาร์เซน่อล, แอสตัน วิลล่า และ แมนเชสเตอร์ ซิตี้ เพราะอดทนซ้อม ฟิตอยู่เสมอ รวมถึงพยายามโชว์ฟอร์มให้ดี

 ทุกสโมสรมักมีนายทวารสำรองหลายคน แต่บางรายอาจไม่มีโอกาสลงสนามเลย นอกจากถูกส่งให้ไปหาประสบการณ์ในลีกต่ำๆ กับทีมเล็ก คาร์ล อิเคเม่ รู้ซึ้งเรื่องนี้อย่างดี เพราะต้องไปอยู่ค่ายอื่นรวม 8 แห่ง กว่าจะได้เป็นมือหนึ่งของ วูล์ฟแฮมป์ตัน วันเดอเรอร์ส ตอนที่เขาอายุ 26 ปี มันเป็นเรื่องยาก เพราะต้องกินนอนห่างจากครอบครัวเกือบตลอดเวลา เพื่อจะสร้างอาชีพให้กับตัวเอง และไม่มีใครรับประกันด้วยว่ามันจะยืนยาว มั่นคง หรือประสบความสำเร็จแค่ไหน

 ริชาร์ด ไรท์ คืออีกหนึ่งตัวอย่าง เขาเคยติดทีมชาติอังกฤษชุดใหญ่ เป็นมือหนึ่งของ อิปสวิช ทาวน์ และขึ้นชื่อได้แชมป์พรีเมียร์ลีกฤดูกาล 2001-02 กับ อาร์เซน่อล แต่หลังถูก ไนเจล มาร์ติน แย่งตำแหน่งที่สโมสร เอฟเวอร์ตัน ในอีก 2 ฤดูกาลต่อมา ก็เหมือนสูญเสียความมั่นใจ ฤดูกาล 2006-07 เขาลงสนามให้ "ทอฟฟี่สีน้ำเงิน" แค่ 1 เกม ก่อนลงสู่ลีกแชมเปี้ยนชิพ 5 ปี แต่ด้วยความที่มีประสบการณ์โชกโชน และยังคงรักษาความฟิตของร่างกายได้ดี แมนฯ ซิตี้ เลยดึงมาเป็นตัวสำรองตั้งแต่ฤดูกาล 2012-13 แต่ยังไม่เคยได้ลงสนามสักนัด

ฤดูกาล 2013–14 อิเกร์ กาซียาส ตำนานนายทวารทีมชาติสเปน ก็เคยนั่งสำรองตอนลงเตะลา ลีกา ให้ เรอัล มาดริด สโมสรที่เขาเป็นกัปตัน เพราะถูกสลับกันเล่นกับ ดีเอโก้ โลเปซ โรดริเกซ โดยเขาได้ลงเล่นบอลถ้วยเป็นหลักและช่วยต้นสังกัดซิวแชมป์ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก กับ โกปา เดล เรย์ พอรายหลังย้ายไป เอซี มิลาน ในฤดูกาลต่อมา กาซียาส จึงกลับมาเป็นตัวจริงตามเดิม  ตัวสำรองอย่าง ปีเตอร์ เช็ก นายด่านมือเก๋าของ เชลซี ก็เป็นที่ต้องการของหลายสโมสร แม้กลายเป็นสำรองไปแล้ว ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ว่าเป็นมือสอง แล้วโอกาสจะดับวูบเสมอ

ล่าสุด แบร็ด โจนส์ นายทวารชาวออสซี่ ที่ถูก ลิเวอร์พูล ซื้อมาเป็นอะไหล่ตั้งแต่ฤดูกาล 2010-11 ยังได้โอกาสกลับมาลงสนามแทน ซิมง มิโญเล่ต์ ในข่วงหลัง หากไม่อดทนรอคอยคงย้ายออกจาก แอนฟิลด์ นานแล้ว หรือถ้าทำผลงานช่วงฝึกซ้อมไม่ดีพอ ก็ไม่แน่เหมือนกันว่า เบรนแดน ร็อดเจอร์ส นายใหญ่ "หงส์แดง" จะกล้าส่งลงสนามหรือไม่ หากทำผลงานดีต่อเนื่อง อาจมีสโมสรอื่น แอบให้ความสนใจคิดคว้า โจนส์ ไปเป็นมือหนึ่งของพวกเขา เหมือนกับ คอสเตล ปันติลิมอน เคยออกจากซุ้มม้านั่งสำรอง แมนฯ ซิตี้ มาทำหน้าที่ตัวจริงให้ ซันเดอร์แลนด์ หรือกรณี ลูคัส ฟาเบียนสกี้ ปัจจุบันคือมือหนึ่ง สวอนซี ซิตี้ หลังนั่งก้นด้านในถิ่น เอมิเรตส์ สเตเดี้ยม นานหลายปี

ในบุนเดสลีกา เยอรมัน หรือ กัลโช่ เซเรีย อา อิตาลี โค้ชผู้รักษาประตูบางรายเคยเป็น "ตัวสำรองอาชีพ" มาก่อนเหมือนกัน เช่น โทนี่ ทาปาโลวิช (บาเยิร์น มิวนิค), คริสเตียน ฟานเดอร์ (แวร์เดอร์ เบรเมน) กับ สเวน โฮฟฟ์ไมส์เตอร์ (1. เอฟเอสเฟา ไมนซ์ 05), นุนซิโอ ปาปาเล่ (อินเตอร์ มิลาน), จานลูก้า สปิเนลลี่ (เจนัว) หรือ ชาบี บาเลโร่ (นาโปลี) เป็นต้น พวกเขามักมีเวลาไปอบรมโค้ช ได้เรียนรู้จากโค้ชเก่งๆบนม้านั่งสำรอง แถมบางคนอาจเคยซ้อมกับมือกาวคนดังมาก่อน จึงเก็บเกี่ยวมาเป็นประโยชน์ได้ สำหรับในอังกฤษ มีนายทวารสำรองน้อยรายสามารถผันตัวเองไปเป็นโค้ช เพราะส่วนใหญ่สโมสรต่างๆจะเลือกจ้างพวกที่เคยเป็นตัวจริงมานานมากกว่า

แต่มันก็ยังมีเสน่ห์ดึงดูดให้บางคนเลือกเป็นผู้รักษาประตูสำรองในพรีเมียร์ลีก ดีกว่ารั้งตำแหน่งมือหนึ่งสโมสรในลีกที่ไม่มีใครสนใจ อาจเหมือนไม่มั่นคง หรืออนาคตสวยหรูมากนัก แต่อย่างน้อยก็ยังได้ซ้อม นั่งคอย และรับเงินเดือน กับทีมสูงสุดของอังกฤษ ซึ่งมีผู้คนสนใจทั่วโลก