เมื่อขนบหนังสายลับ ที่ต้องมีพระเอกหล่อเนี้ยบเก่งเกินคน หรือสาวเซ็กซี่คาดปืนกล อะไรทำนองนั้นถูกเล่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนคนดูเริ่มจะทำหน้าเหยเก ภาระจึงตกไปอยู่ที่กลุ่มคนทำหนัง ที่ต้องหาแนวทางใหม่ๆ มาเสิร์ฟแก้เลี่ยนเสียบ้าง โดยเฉพาะช่วงหลังๆมานี้ ที่หนังสายลับเบาสมอง สำรวจประเด็นใหม่ๆ กลายเป็นของฮอตฮิตติดตลาด ไล่มาตั้งแต่ ศิษย์-อาจารย์สุดคูล Kingsman: The Secret Service ไปจนถึงน้องตุ้ยนุ้ย Spy ซึ่ง 2 เรื่องนั้นออกจะทำได้ดีในเป้าประสงค์ของมัน แต่กับ Barely Lethal เรื่องนี้ ดูจะเลี้ยวผิดทางจนแทบตกถนน

Barely Lethal ถ่ายทอดเรื่องราวของ เมแกน (ไฮลี สไตน์เฟลด์) สาวน้อยที่ถูกจับไปฝึกในโครงการสายลับหญิงตั้งแต่เด็กๆ จนวันหนึ่งได้ค้นพบว่า ชีวิตซู่ซ่าในรั้วโรงเรียน คือสิ่งที่เธอขาดหายไป และรู้สึกว่าการเป็นสายลับเก่งกล้าสามารถแบบนี้ มันช่างห่วยแตกเสียจริง เมื่อสถานการณ์พาไป เมแกน จึงหนีออกจากหน้าที่สายลับของเธอ และเข้าไปเป็นสาวไฮสคูลดูบ้าง โดยมีหนังวัยรุ่นตระกูล Mean Girls เป็นเครื่องชี้นำทางสำคัญ

ถึงแม้หนังจะมีส่วนที่เอาใจแมนๆ อย่างภารกิจสายลับ และเอาใจสาวๆ ด้วยสไตล์กอสซิป เกิร์ล ในรั้วโรงเรียน แต่คงพูดไม่ได้เต็มปากนักว่ามันจะดูสนุกได้ทุกเพศทุกวัย เพราะไม่ได้มีเพียง เมแกน เท่านั้น ที่ละเมอเพ้อพกไปเองว่า ชีวิตกำลังอยู่ในหนังวัยรุ่น แต่ Barely Lethal ทั้งเรื่องก็ให้ความสำคัญในทิศทางนั้นมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด ทั้งประเด็นรักสามเส้า สาวนักเรียนใหม่-หนุ่มฮอต-หนุ่มติ๋ม ใช้โซเชียลเน็ตเวิร์คกลั่นแกล้ง ไปจนถึงสารพัดงานประเพณี ที่เธอต้องฝ่าฟันเพื่อชายอันเป็นที่รัก สิ่งเหล่านี้ล้วนมีมาเพื่อตอบสนองอุดมคติของหญิงสาวอย่างเต็มที่ ในแบบที่แสนจะจำเจ เห็นมาในหนังวัยรุ่นจำนวนนับไม่ถ้วน

เมื่อหนังมีวัตถุดิบน่าสนใจ อย่างการให้เมแกนเป็นสายลับเชี่ยวชาญวิถีจารชน แต่อ่อนต่อโลกภายนอก ที่ขับเคี่ยวถ่มถุยกัน ในเรื่องรักๆใคร่ๆ ตามสไตล์วัยว้าวุ่น มันจึงเกิดการเรียนรู้ใหม่ๆ พร้อมฉากเปิ่นๆ ที่เกิดจากความผิดที่ผิดทางของเธอ ก็สร้างความบันเทิงได้ในระดับหนึ่ง แต่มันกลับไม่กลมกล่อม เหตุเพราะหนังหยิบจับวัตถุดิบชั้นดีที่เตรียมไว้แต่แรก มาใช้จริงเพียงน้อยนิด และทิ้งส่วนใหญ่ลงขยะหลังครัวไปเสียอย่างงั้น แถมที่เอามา ก็ยังปรุงออกมาไม่อร่อยเสียอีก ทำให้ความเป็นสายลับหญิงแกร่งของเมแกน กลายเป็นส่วนเกินของ Barely Lethal ที่ถูกเพิ่มมาให้รกรุงรัง เต็มไปด้วยรอยโหว่ชวนสงสัย และไม่สมเหตุสมผลอะไรเลย จนแทบจะกลายเป็นหนังคนละเรื่อง

ประเด็นสายลับระดับชาติ ถูกละเลยจนหลวมโพรกพราก หน่วยงานที่เหมือนลับก็ไม่ต้องลับ ความแค้นชิงชัง ลามไปถึงอุปกรณ์ไฮเทค ล้วนประสบชะตากรรมเดียวกับนางเอก ในขณะที่ เมแกน เป็นเหมือนสัตว์ประหลาดในสายตาเพื่อนร่วมวัย ชีวิตจารชนที่ถูกแทรกมาตลอดเรื่อง ก็แปลกแยกจากหนังวัยรุ่นลุ้นรักอย่างเห็นได้ชัด ไปอย่างน่าเสียดาย

หาก Barely Lethal เลือกที่จะเดินไปทางใดทางหนึ่งชัดเจน ก็อาจทำให้ตัวหนังดูน่าติดตามและชวนลุ้นมากกว่านี้ แต่ในเมื่อหนังเลือกจับปลาสองมือ มันจึงไปไม่สุดทั้งคู่ และนิยามหนังสายลับหัดเริ่ดเรื่องนี้ ตามแบบซีรีส์รักๆ เลิกๆ ที่จับประเด็นอะไรไม่ได้ นอกจากเรื่องชิงรักหักสวาทว่า “สาย (ไม่) ลับหญิง มาปิ๊งรัก” แค่นั้นก็คงเพียงพอแล้ว