กระแสข่าว โชเซ่ มูรินโญ่ จะขายวิญญาณปีศาจแดงชักยกระดับความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เช่นเดียวกับเริ่มมีความน่าเชื่อถือมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อแทบทุกสำนักข่าวทั้งในประเทศอังกฤษ, สเปน และอิตาลีต่างรายงานไปในทิศทางเดียวกันทั้งๆ ที่สถานการณ์ของ แมนฯ ยูไนเต็ด โดย หลุยส์ ฟาน กัล เริ่มคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น หลังกะซวกชัยชนะ 3 นัดติดต่อกันด้วยวิธีการเล่นอันเป็นตัวของตัวเอง

        ที่สำคัญคือคราวนี้ซูเปอร์เอเย่นต์ประจำตัวของ "เดอะ สเปเชี่ยล วัน" อย่างคุณจอร์จ เมนเดส ก็มิได้ออกโรงมาปฏิเสธข่าวอย่างที่เคยซะด้วย

        ทางด้านเจ้าตัวก็ให้สัมภาษณ์แบบเป็นนัยๆ (กับนิตยสาร GQ) ว่าจะกลับคืนสู่เส้นทางสายผู้จัดการทีมในเร็วๆ นี้พลางหล่นปริศนาดาราว่าครอบครัวของตัวเองยังอาศัยอยู่ในเมืองหลวงแห่งลูกหนัง ไม่ได้ย้ายไปไหน

        จากประสบการณ์ในการเป็นคนข่าวสายลูกหนังอังกฤษมานานกว่า 20 ปี ขอเรียนตามตรงว่าเรื่องนี้มีโอกาสเป็นไปได้ค่อนข้างสูง เฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ แมนฯ ซิตี้ ประกาศล่วงหน้าว่า เป๊ป กวาร์ดิโอล่า จะเข้ามาคุมทีมในฤดูกาลหน้า มันยิ่งกระตุ้นให้ แมนฯ ยูไนเต็ด ต้องรีบทำอะไรสักอย่าง ทำอะไรสักอย่าง ก่อนที่จะตกเป็นเบี้ยล่างของเพื่อนบ้านผู้น่ารำคาญอย่างถาวร

        นอกจากนี้โอกาสที่ แมนฯ ยูไนเต็ด จะติด 1 ใน 4 ในฤดูกาลนี้ เพื่อชิงตั๋วไปเล่นในศึก ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ยังเป็นอะไรที่ยากพอๆ กับการคว้าแชมป์ยูโรป้า ลีก ซึ่งหากเป็นแบบนั้น มันก็มีความชอบธรรมที่จะปลด หลุยส์ ฟาน กัล ออกจากตำแหน่งแบบไม่ขัดเขิน

        ในมุมมองของผม โอกาสที่กุนซือจอมอหังการชาวขนมฝอยทองจะมาเป็นผู้จัดการทีมปีศาจแดงคนใหม่ในฤดูกาลหน้ามีสูงถึงประมาณ 70-30 เลยทีเดียว ขณะที่แฟนผีส่วนใหญ่ในโลกนี้และดาวอังคารต่างออกอาการ "เอานะ" อย่างเป็นเอกฉันท์

        ...ว่าแล้วขออนุญาตสมมุติ

        สมมุติว่า โชเซ่ มูรินโญ่ คือผู้จัดการทีมคนใหม่ของ แมนฯ ยูไนเต็ด จริงๆ

        เพียงเท่านี้ก็เข้าใจว่าบรรดาผู้มีจิตศรัทธาในปีศาจแดงคงจะดีใจกันถ้วนหน้า แววตาเป็นประกายระยิบระยับ

        แต่ถามว่าคุณพี่เขามาแล้วจะเสกความสำเร็จให้ปีศาจแดงได้หรือเปล่า?

        อืมมมมม...อันนี้น่าคิด

        อันดับแรกไปดูกันที่ประวัติการทำงานอันหมายถึงความน่าเชื่อถือก่อน

        แน่นอนว่าจุดนี้ไม่มีปัญหา โชเซ่ มูรินโญ่ ย่อมมีความน่าเชื่อถือว่าผู้ท้าชิงตำแหน่งพ่อใหญ่แห่ง โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด คนอื่นๆ ที่อยู่ในข่าย เพราะมีประสบการณ์มากกว่า ประสบความสำเร็จมากกว่า แถมอยู่ที่ไหนก็ได้แชมป์อีกต่างหาก

        เท่านั้นไม่พอ

        ความสำเร็จของเขามิได้เกิดจากการคุมทีมขนาดใหญ่ที่มีความเพียบพร้อมอยู่แล้วในทุกๆ ด้านเพียงอย่างเดียว

        หลักฐานสำคัญคือตอนช่วยให้ ปอร์โต้ อหังการถึงขั้นคว้าแชมป์ถ้วยเล็กและถ้วยใหญ่ของยุโรปแบบไม่มีใครคาดคิด

        หรือตอนที่คุม อินเตอร์ มิลาน คว้าทริปเปิ้ลแชมป์ในปี 2010 ซึ่งมาจากความสามารถล้วนๆ ซึ่งมันคือสิ่งที่ยอดกุนซืออย่าง เป๊ป กวาร์ดิโอล่า ไม่เคยพิสูจน์ออกมาให้เห็น เพราะเลือกคุมแต่ทีมอันดับหนึ่งของลีกมาตลอด

        ความสำเร็จที่ผ่านมานี่แหละครับที่รับประกันคุณภาพของ โชเซ่ มูรินโญ่

        อย่างไรก็ตาม

        จำนวนแชมป์ในอดีต ต่อให้มากมายก่ายกองขนาดไหนก็ไม่ได้รับประกันซ่อมฟรีแบบร้อยเปอร์เซนต์เต็มว่าคุณจะประสบความสำเร็จในอนาคตได้เสมอไป

        ตัวอย่างใกล้ๆ ตัวจาก หลุยส์ ฟาน กัล พระอาจารย์ของ โชเซ่ มูรินโญ่ นี่แหละ คือสิ่งที่บ่งชัด

        กุนซือเจ้าของฉายา "ทิวลิปเหล็ก" ก็คว้าแชมป์มาแล้วกับทุกทีมที่ตัวเองเคยเป็นนายใหญ่ ไม่ว่าจะเป็น อาแจ๊กซ์ อัมส์เตอร์ดัม, บาร์เซโลน่า, บาเยิร์น มิวนิค และโดยไม่เว้นแม้แต่ทีมเล็กๆ ไร้ศักดินาอย่าง อาร์แซด อัล์คมาร์

        อนิจจา...ความดีความชอบ รวมถึงความสามารถที่ท่านอาจารย์หลุยส์อุตส่าห์สะสมมาตลอดชีวิตก็มาพังเอาอย่างยับเยินเมื่อมาคุม แมนฯ ยูไนเต็ด ในสมรภูมิแข้งพรีเมียร์ลีกนี่แหละ

        เห็นหรือยังล่ะว่าความสำเร็จในอดีตรับประกันความสำเร็จในอนาคตไม่ได้เสมอไป

        ต่อเมื่อ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า มาคุม แมนฯ ซิตี้ แบบเต็มตัวในฤดูกาลหน้า โอกาสในการคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกของ แมนฯ ยูไนเต็ด ก็จะทวีความยากลำบากมากยิ่งขึ้น

        อีกหนึ่งปัญหาของ โชเซ่ มูรินโญ่ คือเรื่องสไตล์การเล่น เมื่อเข้ามารับบทพ่อใหญ่แห่ง โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด

        "เรดอาร์มี่" คุ้นเคยกับการเล่นเกมรุกบุกแหลกมาตลอด พวกเขารับไม่ได้แน่นอนถ้าหากพลพรรคปีศาจแดงบรรจงกระทืบตัวตนของตัวเองทิ้งเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นในฤดูกาลนี้

        แต่ความจริงที่ต้องยอมรับคือ โชเซ่ มูรินโญ่ เป็นกุนซือสายรถบัสฝั่งธนที่เน้นผลการแข่งขันมากกว่าความเสียวซ่านของท่านผู้ชม

        คุณพี่เขาพร้อมที่จะสั่งให้ลูกทีมหยุดเล่นเกมรุก เพื่อที่จะรักษาสกอร์นำ มากกว่าเดินหน้าฆ่ามันแบบเอาตายไม่ให้ผุดไม่ให้เกิด อีกทั้งยังพร้อมจะถอดกองหน้าออก เพื่อส่งมิดฟิลด์ตัวตัดเกมหรือกองหลังลงไปให้เกมรับมีความแน่นหนักมากขึ้น

        วิธีการเล่นก็เน้นความรัดกุมเป็นหลักเสริมด้วยเหลี่ยมเล่ห์และกลยุทธ เพื่อชัยชนะเท่านั้นโดยไม่แยแสว่าจะน่าเบื่อหรือเปล่า

        "หนึ่งเดียวคนนี้" ช่วยให้ เชลซี ได้แชมป์พรีเมียร์ลีกทั้งหมด 3 สมัย ในฤดูกาล 2004-05, 2005-06 และ 2014-15 โดยทั้ง 3 ฤดูกาลนั้น พลพรรคสิงบลูส์สับตีนเข้าเส้นชัยแบบม้วนเดียวจบแบบไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นจั๊กแหล่นจนถูก อาร์แซน เวนเกอร์ อาจารย์ใหญ่แห่งสถาบันเสริมความงาม ปืนโต & บิวตี้ ค่อนขอดว่าเป็นแชมป์แบบไม่มีสไตล์

ทุกอย่างต้องละเอียด รอบคอบ รัดกุม และมีระเบียบวินัย ซึ่งบางครั้งมากเกินไปจนกลายเป็นความอึดอัด

        นี่คือสไตล์ของ โชเซ่ มูรินโญ่

        ถามว่าแฟนผียอมรับสไตล์นี้ได้หรือเปล่า?

        เออ...นั่นน่ะสิ...รับได้หรือเปล่า??

        แต่หลังไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน ผมเชื่อว่าพวกเขา "รับได้"

        เหตุเพราะ โชเซ่ มูรินโญ่ เป็นคนพิเศษที่มักได้รับการยกเว้นเป็นกรณีพิเศษ

        ผมไม่เคยได้ยินแฟนบอลของ เชลซี หรือแม้กระทั่ง เรอัล มาดริด บ่นเรื่องสไตล์การเล่นแบบ "สเปเชี่ยล วัน" เลยนะ นอกจากไม่บ่นแล้วยังช่วยกันดันตูดอีกต่างหาก

        เพราะเอาเข้าจริง "ชัยชนะ" และ "ความสำเร็จ" มันมีความสำคัญมากกว่า "สไตล์การเล่น" เฉพาะอย่างยิ่งในโลกลูกหนังยุคปัจจุบันที่ถูกครอบงำด้วยผลประโยชน์ ความสำเร็จต่างหากที่มีความสำคัญมากที่สุดเป็นอันดับหนึ่ง ตราบใดที่คุณเสกแชมป์ให้ทีมได้ แฟนบอลก็จะชื่นมื่นและพร้อมจะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่แบบไม่แยแส

        ว่าแล้วก็อย่าทำเป็นกระแดะหลอกตัวเองเลยครับ

        คิดง่ายๆ ว่าถ้า หลุยส์ ฟาน กัล ช่วยให้ แมนฯ ยูไนเต็ด ได้รับผลการแข่งขันที่ดีและพุ่งชนความสำเร็จ แฟนบอลก็คงจะพร้อมใจกันหมางเมินและมองข้ามความน่าเบื่อจากปรัชญาที่เขานำมาติดตั้งเหมือนกันนั่นแหละ

        ไอ้ที่บ่นๆ ไอ้ที่ด่าๆ และไอ้ที่ขับไล่กันอย่างครื้นเครง ก็เพราะดันลูกทีมตัวเองเล่นห่วยแตกพอๆ กับทำตัวน่าเบื่อ แถมยังไร้วี่แววแห่งความสำเร็จต่างหาก

        และด้วยบุคลิกอันผิดระเบียบ (แถวบ้านเรียก...ดูดตีน) ของกุนซือผู้นี้ คือหนึ่งในความเมามันอันเป็นสีสันที่เข้ามาทดแทนสไตล์การเล่นของตัวเองที่อาจไม่ถึงใจพระเดชพระคุณสักเท่าไหร่

        เหนือสิ่งอื่นใด

        โชเซ่ มูรินโญ่ เป็นผู้จัดการทีมโรคจิตที่พร้อมจะแสยะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้านพลางตวาดใส่ความกดดันที่ถาโถมโหมกระหน่ำเข้ามาอย่างหน่วงหนักในฐานะผู้จัดการทีม แมนฯ ยูไนเต็ด รุ่นที่ 3 หลังจาก เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ผู้ยิ่งใหญ่วางมือ

        ความสำเร็จที่ป๋าสร้างเอาไว้ให้ แมนฯ ยูไนเต็ด ไม่น่าจะทำให้กุนซือชาวยโสโอหังผู้นี้หวั่นไหว

        ฉะนั้น & ฉะนี้

        ด้วยความเชื่อ ด้วยความศรัทธา หรือจะด้วยความรู้สึกของแฟนบอลปีศาจแดง

        พวกเขาย่อมคิดว่า โชเซ่ มูรินโญ่ จะช่วยให้ แมนฯ ยูไนเต็ด ประสบความสำเร็จได้แน่ๆ

        ตัวผมเองก็เชื่อเช่นนั้น

        อย่างน้อยก็ยังสร้างความหวังในใจได้มากกว่า หลุยส์ ฟาน กัล, มือใหม่อย่าง ไรอัน กิ๊กส์ หรือทางเลือกใหม่ที่กำลังมาแรงอย่าง เมาริซิโอ โปเช็ตติโน่ แน่นอน

        หรืออย่างน้อยก็น่าจะต้านทานแรงเสียดสีจากความฮาร์ดคอร์ของพรีเมียร์ลีกได้มากกว่าใครๆ ในปฏพี

        ส่วนของจริงจะเป็นอย่างไรไม่รู้ อันนี้คงต้องรอดูกันต่อไป

        ที่แน่ๆ คือ ฯพณฯ เอ๊ด วู๊ดเวิร์ด ครับ มึงช่วยไปกระชากตัวเขามาให้ได้เป็นอันดับแรกก่อนเหอะ เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง