แฟชั่นเซตปก mars ปอย ตรีชฎา จัดเต็ม!
      
       วันนี้  ปอย-ตรีชฎา เพชรรัตน์  ไม่ใช่นักแสดงคุณภาพของเมืองไทยอีกต่อไป!
      
       แต่เธอได้กลายมาเป็นนักแสดงคุณภาพระดับเอเชีย ที่มีงานชุกมากที่สุดคนหนึ่งของวงการบันเทิงแดนมังกร เราได้คุยกับปอยหลายปีก่อนขณะที่เธอมาถ่ายแฟชั่นให้กับ mars วันนั้นเธอยังใหม่กับวงการบันเทิงไทยมาก เมื่อถามถึงความคาดหวังในอนาคต ปอยได้แต่ตอบว่า “จะทำให้ดีที่สุด”
      
       ...ผ่านมากว่า 10 ปี เธอขยับขึ้นแท่นนักแสดงมืออาชีพในระดับสากล วันนี้ปอยกลับมาถ่ายแฟชั่นให้เราอีกครั้งพร้อมกับเปิดใจเป็นครั้งแรกถึงเส้นทางแห่งความสำเร็จที่ไม่ได้เว้นว่างไว้ให้กับคำว่า ‘ท้อแท้’
       และอย่างน้อยที่สุดบทสัมภาษณ์นี้อาจจะทำให้คุณเห็นชัดว่า พรสวรรค์มีค่าแค่ 1%

14 ปีหลังจากคว้ามงกุฎมิสทิฟฟานีมาครอง เรามีวิธีจัดการชีวิตตัวเองยังไงให้เป็นกราฟที่เติบโตขึ้นไปเรื่อยๆ
       ทุกๆ ก้าวเดินปอยมองว่ามันเป็นโอกาสที่ดีตลอดเวลา และโอกาสทุกๆ ครั้งที่ได้มาเราต้องฝึกฝนให้ตัวเองเป็นมืออาชีพอยู่เสมอ จริงๆ ในชีวิตเรามันไม่ได้มีแค่การแสดงอย่างเดียว ทุกๆ ด้านมันมีคำว่าความรับผิดชอบและระเบียบอยู่เสมอ แล้วเราต้องเต็มร้อยกับมัน ต้องฝึกฝนและเรียนรู้ อย่างในด้านการแสดงเรามีการเรียน acting เรียน voice เรียน dance อยู่ตลอดเวลา ในด้านการเข้าสังคมเราเรียนเรื่องมารยาทการรับประทานอาหาร ในด้านลูกที่ดีของพ่อแม่เรามีการเรียนธรรมะ ในด้านการเป็นเจ้าของธุรกิจเราเรียนการจัดการ เรียนการตลาด ทุกอย่างมันเป็นความรับผิดชอบ และต้องบริหารชีวิตเราให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง
      
       มีใครเป็นต้นแบบในการบริหารจัดการชีวิตไหม?
      
       ต้นแบบของปอยมีหลากหลายมาก หลายๆ ต้นแบบในชีวิตจะเกิดขึ้นใหม่ได้ตลอดเวลา เช่น แม่ค้าขายส้มตำ เขาบอกว่าเขาต้องไปเลือกซื้อผักเองทุกเช้า เลือกผักปลอดสาร เลือกเวลาซื้อที่จะได้ผักดีที่สุด คือเราสามารถเก็บมาเป็นไอเดียได้หมด อย่างเราไปเจอโจวเหวินฟะ กองถ่ายนัดกัน 6 โมง เขามาตรงเวลาทุกครั้ง นั่นระดับซุปเปอร์ สตาร์นะ เป็นแบบอย่างที่ดีว่าการที่เราจะเติบโตในวงการบันเทิงนั้นเราไม่จำเป็นต้องมาสายมาเลต
      
       10 ปีที่อยู่ในวงการบันเทิงไทย ตอนนี้ไปโตที่ต่างประเทศแล้ว เคยตั้งข้อสังเกตไหมว่าวงการบันเทิงไทยและต่างประเทศมีข้อเด่นขอด้อยยังไง?
      
       ข้อดีที่เราได้จากการอยู่วงการบันเทิงไทยมาก่อนก็คือ เราเคยผ่านชีวิตในวัยเด็กมาในวงการบันเทิงไทย เราเคยงี่เง่า มีความรับผิดชอบน้อย ด้วยระยะเวลา 10 ปีเราได้พัฒนาตัวเองให้มีความเป็นมืออาชีพมากขึ้น พอไปอยู่ในวงการบันเทิงต่างประเทศแน่นอนว่าเราเป็นหน้าใหม่ แต่เราเข้าไปในฐานะคนที่มีประสิทธิภาพและเตรียมพร้อมที่จะทำงานเต็มเปี่ยม ความงี่เง่างอแงไม่มีแล้ว มันจึงทำให้เรามีงานในวงการบันเทิงต่างประเทศเยอะมาก เพราะเราอุดรูโหว่ ถ้าเรารู้ตัวว่าไม่เก่งภาษาอังกฤษหรือภาษาจีนเราต้องเรียนให้เต็มที่ เราเป็นคนช้าต้อง เตรียมเวลาแต่งหน้าก่อน 2 ชั่วโมง ความสวยหรืออัธยาศัยดีช่วยเราได้แค่นิดเดียว เขาเน้นที่ความสามารถ

มองในแง่การตอบรับของผู้ชมที่ฮ่องกง หรือแม้แต่จีน เขามองเราเป็นสาวประเภทสองหรือเป็นผู้หญิง
       เป็นผู้หญิงค่ะ คือแน่นอนว่าในชีวิตจริงของปอยถ้าเป็นในมุมเซเลบริตี้ เขาจะมองเราเป็นสาวประเภทสอง แต่ในเรื่องการแสดงเขาจะมองเราเป็นผู้หญิงจริงๆ เพราะในบทบาทเราก็เป็นผู้หญิง คือจริงๆ คนจีนเขารู้ว่าเราเป็น แต่เขาเลือกที่จะมองและบัญญัติให้เราเป็นอะไรมากกว่า
      
       เทียบพัฒนาการวงการบันเทิงบ้านเขากับวงการบันเทิงบ้านเราตอนนี้เป็นอย่างไร ?
       ในเรื่องกระบวนการจัดการเราเทียบกันไม่ได้ อย่างในเรื่องของประชากร ไทยเรามีประมาณ 67 ล้านคน แต่ฮ่องกงและจีนรวมกันแล้วมีเกือบ 1,400 ล้านคน ในเรื่องเงินทุนก็ต่างกัน แต่ความตั้งใจเราไม่ต่างจากเขาแน่นอน
      
       สำหรับคำว่าโกอินเตอร์ ในความรู้สึกเราคิดว่าไปถึงแล้วหรือยัง?
       ถึงแล้วค่ะ สิ่งที่เราคาดหวังไม่ใช่มีจำนวนคนรู้จักเท่าไหร่ แต่มันคือความภาคภูมิใจของความเป็นไทยที่เราไปสร้างภาพลักษณ์ที่ดี คือประเทศจีนเขาเป็นมหาอำนาจ และมีความสามารถในการกระจายได้อีก ไม่ว่าจะเป็นมาเลเซีย สิงคโปร์ ไต้หวัน ฮ่องกง มาเก๊า อินโดนีเซีย จริงๆ แล้วที่ปอยคาดหวังก็คือในเรื่องการยอมรับมากกว่าเรตติ้ง เรตติ้งเขาวัดเป็นตัวเลข แต่การยอมรับวัดเป็นความรู้สึก