ก่อนอื่นขอบอกนะครับว่าเรื่องที่จะกำลังจะกล่าวถึงต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ผมจินตนาการอันเกิดขึ้นมาจากความฟุ้งซ่านของตัวเองขณะนอนป่วยด้วยไข้หวัดใหญ่ สายพันธุ์ A

นอนเขย่าหำเล่นด้วยความเร็วปานกลางอยู่ดีๆ จินตนาการผมก็ดันเพลิศแพล้วว่าหาก แมนฯ ยูไนเต็ด จำเป็นต้องปลด เอริค เทน ฮาก ออกจากตำแหน่งผู้จัดการทีม แล้วมองหากุนซือคนใหม่อีกครั้งจริงๆ

แทนที่จะไปหาผู้จัดการทีมระดับอ๋องมารับเคราะห์ ทำไมไม่ลองให้โอกาสกุนซือเก่าอย่าง เดวิด มอยส์ แก้ตัวอีกครั้ง และนี่คือเหตุผล

1. นี่คือผู้จัดการทีมที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน บรรจงคัดเลือกเข้ามาด้วยตนเอง แถมมอบสัญญาให้ทำทีมระยะยาวถึง 6 ปี พลางฝากฝังกับบรรดาเด็กผีเอาไว้ซะดิบดีเสียด้วย

เพียงแต่ตอนนั้น 'จังหวะ' กับ 'เวลา' มันไปเป็นใจ อายุของ 'เฮียเดฟ' ในฐานะกุนซือปีศาจแดงจึงสั้นยิ่งนัก

2. การเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการทีมต่อจากบรมกุนซืออย่างท่านพระยาหมื่นเฟอร์กี้ โดยตรง และเฉียบพลันแบบนั้น ย่อมหมายถึงความกดดันอย่างมหาศาลเกินกว่าที่กุนซือไร้บารมีอย่าง เดวิด มอยส์ จะแบกรับไหว

เสมอหนึ่งการเอามือเปล่าจับแท่งเหล็กที่ถูกเผาไฟจนแดง

...ว่าแล้วก็ถูกจับมาเปรียบเทียบกันจนธาตุไฟระเบิดเด๊ดห่าคาเก้าอี้ !!

3. ตอนที่กุนซือชาวสก๊อตต์ผู้นี้คุมทีมปีศาจแดง เขาได้ผู้เล่นใหม่จากเบื้องบนมาเสริมทัพใหญ่เพียงแค่ 2 คนเท่านั้น คือ มารูยาน เฟลไลนี่ กับ ฆวน มาต้า

มันจึงน่าคิดมิใช่น้อยว่าหากเขาได้ผู้เล่นใหม่มากกว่านี้ ผลงานอาจไฉไลกว่าที่เห็นหรือเปล่า

4. ผู้เล่นส่วนใหญ่ของ แมนฯ ยูไนเต็ด ชุดนั้นเพิ่งคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกมาสดๆ ร้อนๆ ก็จริง แต่หลายคนอยู่ในช่วงขาลงแบบจริงๆ จังๆ

ไม่ว่าจะเป็น ริโอ เฟอร์ดินานด์, เนมานย่า วิดิช, ปาทริซ เอวร่า, โรบิน ฟาน เพอร์ซี่ และโดยไม่เว้นแม้แต่ เวย์น รูนี่ย์

5. ตอนนั้นกับตอนนี้ เวลาต่างกันกว่า 10 ปี

หมายความว่า เดวิด มอยส์ แก่พรรษา และมีประสบการณ์ในการคุมทีมมากขึ้น โทรฟี่แชมป์รับประกันความสามารถก็มีแล้ว บารมีสูงขึ้น เขาน่าจะรู้ว่าอะไรควรทำ และอะไรไม่ควรทำ

ที่สำคัญคือคราวนี้ เขาไม่ได้เข้ามารับงานต่อจากกุนซือผู้ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์โดยตรงเหมือนตอนแรก ความกดดันไม่หนักหน่วงเหมือนตอนนั้นแน่นอน

เพื่อนๆ ว่าไงครับ ???