วันนี้ ขอเปลี่ยนบรรยากาศมาวิพากษ์ทีมชาติไทยบ้างนะครับ หลังจากที่เรา ออกไปพ่ายศึกที่ เวียตนาม ในนัดชิงชนะเลิศ เกมแรกของ อาเซียน คัพ

1.ก่อนอื่นต้องเข้าใจนะครับว่าผู้เป็นโค้ชจำเป็นต้อง 'โรเตชั่น' นักเตะหลายตำแหน่ง เพราะทัวร์นาเมนต์นี้โหดทะลุดาร์กซ์ พอๆ กับฟุตบอลโลก คือถ้าเข้าชิงฯ ต้องซอยยิกถึง 8 นัด แถมต้องเดินทางข้ามประเทศตั้งแต่รอบแรกในเวลาเพียงครึ่งเดือน

นักเตะจึงทั้งอ่อนล้าและเบียดกับอาการบาดเจ็บ

ทีมที่บุกไปเยือนเมืองเหงียนจึงไม่ใช่ทีมที่ดีที่สุด หรือเต็มอัตราศึก

2.โดยรวม ผมว่าเราไม่ได้เล่นแย่

อย่างน้อยก็ยังครองบอลได้ ไม่สะเปะสะปะพลางเล่นอย่างระมัดระวังตัวพอสมควร ขณะที่เจ้าถิ่นก็ไม่ได้สร้างความกดดันให้เราเท่าไหร่

จบครึ่งแรก 0-0 พูดกับตัวเองในใจว่าถ้าไม่พลาดกันเองน่าจะควักผลเสมอกลับออกไปได้เป็นอย่างต่ำ

แต่เราก็พลาดเองจนได้

3.ไม่ใช่แค่ลูกที่ 2 นะครับที่พลาด

ประตูแรกก็มีต้นเหตุจากความผิดพลาด เมื่อกองหลังคนหนึ่งไปเสียบอลง่ายๆ หน้าเขตโทษจนถูกฉกไปยิง และนำมาซึ่งลูกเตะมุม

ประตูที่ 2 นี่พลาดมหันต์ เพราะดันทะลึ่งไปล็อคหลบเขาแบบนั้น ซึ่งมันเสี่ยงมากเกินไป ไม่ควรทำ

4.ตอนตามหลัง 1-0 ทีมชาติไทยพยายามเร่งเกมมากเกินไปหน่อย

จริงๆ ยังไม่ต้องรีบเร่งซะขนาดนั้นก็ได้นะครับ เพราะบอล 2 นัด มีอีกเกมให้แก้ตัว แพ้ประตูเดียว ดีกว่าแพ้ 2 ประตู ควรเล่นอย่างอดทนพลางรอจังหวะไปเรื่อยๆ ก่อน แล้วค่อยมาเร่งในช่วงสิบนาทีสุดท้าย

อย่างไรก็ตาม

เมื่อตีไข่แตกได้สำเร็จทำให้โมเมนตั้มเหวี่ยงกลับมาที่เราแบบเต็มๆ

ลองตีไข่แตกไม่ได้ แล้วแพ้ด้วยสกอร์ 2-0 รับรองทัวร์ลงแหลกลาญบ้านแตก 555

5. กองหน้าชาวต่างชาติของ เวียตนาม มันคล่อง เร็ว และถึกควายทุยมากนะครับ ถ้าคมกว่านี้น่าจะกระหน่ำได้ถึง 4 ดอก ขอบอก !!!

ขนาดไม่ค่อยคมเท่าไหร่ มันยังกดไป 2 ดอก

ถือเป็นตัวอันตรายที่ต้องระวังอย่างจงหนัก

ประตูตีไข่แตกนี่แหละครับคือกุญแจสำคัญของทีมชาติไทย เพราะถ้าแพ้กลับมา 2 ประตู มันกดดันและหนักหนามากเกินไป

ตามหลังประตูเดียวกับอีก 90 นาทีในบ้านนี่ชิวๆ ครับ ไม่เชื่อคอยดู