“วาเลอรี แบงก็ส การ์เซีย” นางแบบสาวสุดเอ๊กซ์ หุ่นยังน่า .. เจี๊ยะเหมือนเดิม!

คุณยังเป็นสาวที่ขี้เล่น และเฟรนด์ลี่เหมือนเดิมเลยนะ?
ฉันเนี่ยนะเฟรนด์ลี่ จริงดิ? แต่เชื่อไหม? เคยมีคนบอกว่าฉันเป็นคนแรงด้วยซ้ำ คุณยังไม่เคยเจอฉันวีนมากกว่าจริงๆ ฉันเป็นคนดุนะจะบอกให้

ชัดเจน ตรงไปตรงมา ไม่อ้อมค้อม สมชื่อจริงๆ แบงก์ส!
ไม่เอาดีกว่า ไนซ์ๆ แบบนี้แหละดีแล้ว หรือจะเอาแบบต๊องๆ ก็ได้นะ อยู่กับฉันรับรองว่าไม่มีคำว่าน่าเบื่อ แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ชมไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี แต่คุณดูดีขึ้นเยอะ...เวลาที่ผ่านไป มันคงทำให้ฉันเอิบอิ่มขึ้นมั้ง (หัวเราะ) โตขึ้นพกความมั่นใจมามากกว่าเดิม

ถ้าเปรียบเป็นผลไม้ก็คงกำลัง “หวาน” กำลัง “น่ากิน” เปรียบเทียบแบบนี้ถูกมั้ย?
ฮ่าๆ รูปร่างภายนอกน่ะอาจใช่โตเต็มวัย ส่วนจิตใจฉันว่าฉันได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น มีประสบการณ์มากขึ้น

เห็นด้วย คุณมีบางอย่างเปลี่ยนไปดูรู้ว่าไม่ใช่คนเดิม แต่บอกไม่ได้ว่าตรงไหน…
อย่าบอกว่าอ้วนขึ้นนะ ฉันโกรธจริงๆด้วย ช่วงนี้มัวยุ่งอยู่กับงานเลยไม่ค่อยมีเวลาออกกำลังกาย ไหนจะต้องเดินสาย ถ่ายหนัง ไปต่างประเทศ มีร้องเต้นบ้าง ช่วงนี้ยอมรับว่ากินเยอะมาก กินจนเพื่อนทักว่าไปตายอดตายอยากมาจากไหน งานมันหนักก็เลยหิวบ่อย แต่ช่วงที่น้ำหนักฉันขึ้นเยอะที่สุดคือสามปีที่แล้ว ก็ไม่ถึงกับอ้วนหรอก เรียกว่าอวบระยะสุดท้ายจะดีกว่า ไม่ถึงกับบวมอะหลึ่งฉึ่งฉันไม่ใช่นางแบบประเภทผอมเป็นกุ้งแห้งเหมือนไม้เสียบผี ฉันขอสวยแบบมีน้ำมีนวลแบบนี้ดีกว่า อยู่ผอมๆ หน้าตอบๆ น่าเกลียดตายชัก

งั้น “อ้วน” ก็คงไม่ใช่คำแสลงหูสำหรับคุณ หายากนะผู้หญิงแบบคุณเนี่ย ร้อยคนจะมีโผล่มาสักคนนึง!
ฉันก็ว่างั้น เคยมีคนล้อบ้างแต่ฉันก็ไม่ได้ถือสาอะไร ถือว่าคนยังจ้างงานยังมี เราก็ไม่ใช่คนงอมืองอเท้าไม่อยากบอกว่าฉันเองก็มีสปอนเซอร์เพียงแต่ฉันไม่ใช้พวกเขาเท่านั้นเอง ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ฉันเกิดมาเป็นคนเห็นคุณค่าในตัวเอง เป็นสาวมั่นมีความสุขกับสิ่งต่างๆ รอบตัวได้ตลอด

คุณแฮปปี้เราก็พลอยแฮปปี้...
ถ้าฉันรู้สึกว่าตัวเองอ้วน ฉันจะเริ่มคุมเข้มตัวเอง อย่างถ้ามีคิวต้องถ่ายหนังฉันก็จะคุมอาหารล่วงหน้าสองวัน โดยเฉพาะพวกแป้ง จริงๆ ฉันเป็นคนชอบกินข้าวนะ แต่ถึงเวลาต้องลดฉันก็ลดได้ ยากหน่อยแต่ก็ต้องทำ… เพื่อปากท้องบางครั้งมันก็จำเป็นไม่มีใครเข้าใจหัวอกคุณเท่าเราอีกแล้ว...(หัวเราะ) ของแบบนี้มันต้องอาศัยวินัย ฉันจะเน้นทานพวกวิตามิน ไฟเบอร์ น้ำมันตับปลา จะไม่พึ่งยาลดความอ้วนหรือวิธีอดอาหารเด็ดขาด ถ้าคิดจะคุมหรือลดน้ำหนักก็จะพึ่งวิธีแบบธรรมชาติไม่ใช่สารเคมี เคยเห็นพวกยาลดความอ้วนที่ขายตามอินเทอร์เน็ตไหม นั่นมันไร้สาระชัดๆ

เก่งจังไปรู้มาจากไหนเนี่ย?
ถามอากู๋ไง! ฮ่าๆ สมัยนี้ไม่ต้องไปถามอับดุลแล้ว ถามอากู๋ที่เดียวรู้หมด! อยากรู้เรื่องไหนเสิร์ชเจอ แล้วก็จดๆ ไว้

ชอบเล่นอะไรเวลาเข้าอินเทอร์เน็ต?
อินสตาแกรม เฟซ กับทวิตเตอร์ค่ะ

ถ้าเราฟอลโลว์คุณ สัญญาได้มั้ยว่าจะฟีดรูปเซลฟี่ให้เราเยอะๆ?
ปกติฉันก็โพสต์ทุกวันอยู่แล้ว อัพเดตรูปใหม่ๆ ลงไอจีตลอด บางทีก็แคปชั่นใต้ภาพแบบขำๆ ให้แฟนๆ ได้หัวเราะบ้าง เพราะปกติฉันก็เป็นคนมุกเยอะอยู่แล้ว (หัวเราะ)

ยกตัวอย่าง?
อย่าง “มอร์นิ่งทุกคน ได้เวลาเซลฟี้-เซลฟี่กันอีกแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเซลฟี่แบบใช้แฮชแท็ก#เซลฟี่” แล้วก็ดูว่าแฟนๆ จะว่ายังไงก็เห็นชอบกันดีนะ ทำให้คนอื่นยิ้มได้นี่บุญเยอะ

คุณมีคนติดตามในทวิตเตอร์อยู่ตั้ง 150,000 ชอบให้คนเข้ามาฟอลโลว์เยอะๆ มั้ย?
เฉยๆ นะ ฉันมองมันแค่เป็นช่องทางในการสื่อสารกับแฟนๆทั่วโลก เหมือนอีกหลายช่องทางบนอินเทอร์เน็ต อย่างเฟซบุ๊คหรือไอจี

แล้วคุณล่ะมีฟอลโลว์คนอื่นบ้างมั้ย เอาเป็นบนไอจีก็ได้ มีมั้ย
ถ้าฉันคิดว่าคุณเป็นคนที่มีอะไรน่าสนใจพอฉันก็จะฟอลโลว์ น่าสนใจในที่นี้คืออาจจะชอบอะไรเหมือนๆ กัน อย่างงานศิลปะ ชอบวาดรูปหรือชอบเดินทาง เพราะฉันเองก็เป็นคนชอบเที่ยว

เล่าเรื่องวาดรูปให้ฟังหน่อย…
ไม่ค่อยมีคนรู้หรอกว่าฉันวาดรูปได้แต่ฉันเริ่มวาดมาได้สี่ปีแล้ว ฉันเป็นคนชอบขีดเขียนมาตั้งแต่เด็ก วาดมาเรื่อยๆ เริ่มจากวาดรูปเหมือนก่อน อย่างรูปคนในครอบครัว ฉันจะถ่ายรูปพวกเขาเพื่อเอามาเป็นไกด์ไลน์แล้วก็วาดไปตามนั้น พวกเขาจะหน้าตาคล้ายๆ กันหมด ยกเว้นฉัน บางทีก็นึกสนุกวาดภาพเหมือนตัวเองแต่ดูยังไงก็ไม่เหมือน! (หัวเราะ)

ไหงงั้นล่ะ?
ฉันเคยคุยกับศิลปินคนอื่น พวกเขาก็เป็นเหมือนกัน (วาดรูปตัวเองไม่เหมือน) ทั้งๆ ที่อยากจะให้เหมือนที่สุดจากขีดๆ เขียนๆ พัฒนามาเป็น

วาดรูปได้ยังไง?
สี่ปีก่อนฉันได้เจอผู้ชายคนนึงเขาเป็นลุงของเพื่อนฉัน แล้วก็เปิดสอนวาดรูป เราก็เลยไปสมัครเรียนกันแค่คลาสแรกเขาก็บอกว่าฉันหัวไวแถมวาดเร็วอีกต่างหาก ฉันสามารถวาดภาพภาพนึงโดยใช้เวลาหกถึงแปดชั่วโมง ภาพของฉันจะมีทั้งมิติ สีสัน ทุกอย่างเหมือนนิสัยไม่มีผิด ฮ่าๆโดยมากฉันจะถนัดวาดด้วยสีอะครีลิกบนผ้าใบค่ะ

ไม่รู้มาก่อนเลยนะว่าคุณวาดรูปเป็นทำไมไม่บอกแต่แรก?
คือฉันหยุดวาดมาหลายปีตั้งแต่ปี 2006 เพราะช่วงนั้นไม่มีเวลา ยุ่งมากๆ วันๆ ทำแต่งาน ไหนจะรายการทีวีโชว์ตัวตามห้างฯ เป็นพิธีกรก็เป็น เรียกว่าทั้งวงการบันเทิงฉันทำหมดคิวทองสุดๆ

ขายภาพไปได้เท่าไหร่แล้วกะจะหากินทางนี้เลยมั้ย?
เพิ่งขายไปได้แค่รูปเดียวเองได้มา 150,000 เปโซ (หมื่นกว่าบาท)เป็นนักแสดงไปก่อนน่าจะเวิร์กกว่า ขืนวาดรูปกินอย่างเดียวมีหวังไส้แห้งแหงๆ ยิ่งผอมๆ อยู่ด้วย (หัวเราะ) แต่ถ้าหมดงานบันเทิงมื่อไหร่ก็ไม่แน่นะ เพราะวาดภาพมันสามารถทำได้ยันแก่เลยราคาก็ไม่ใช่น้อยๆ นะ กะจะวาด

ออกมาขายอีกมั้ย?
ยังไม่มีแพลนเลยค่ะ แค่วาดหนุกๆ ไปเท่านั้นเอง ฉันไม่เหมือนศิลปินคนอื่นที่วาดรูปกะขาย แต่ก็มีคนแนะนำเหมือนกันว่าต้องรู้จักปล่อยงานตัวเองซะบ้างคนจะได้รู้จัก

ขายเมื่อไหร่เราสัญญาว่าจะอุดหนุนคุณสักรูป...
นอกจากวาดรูปแล้วฉันยังชอบทำอาหารด้วย นี่ก็กำลังคิดๆ อยู่เหมือนกันว่าจะจับสองอย่างมารวมกันยังไงดี เผื่อจะได้ทำเป็นธุรกิจเลี้ยงตัวเองในอนาคต อาร์ตคาเฟ่เป็นไง ฟังเข้าท่าดีเนอะจอมโปรเจกต์เหมือนกันนะ...ฉันไม่ชอบอยู่เฉยๆ คนเรามันต้องรู้จักทำมาหากิน ฉันไม่ยอมงอมืองอเท้ารอผู้ชายมาเลี้ยงหรอก ผู้หญิงยุคใหม่ต้องรับผิดชอบครอบครัวได้

เวลาวาดรูปคุณเป็นยังไง หัวยุ่งตัวเปรอะสี วาดกับพื้นรึเปล่า?
ค่ะ เนื้อตัวสกปรกมอมแมมไปหมด เสื้อผ้านี่ไม่ต้องพูดถึง ใส่วาดครั้งเดียวถอดทิ้งเลย (หัวเราะ)

อืม… พูดซะนึกภาพตามเลย
ทำมาเป็นนึกภาพตาม ฉันไม่ได้นุ่งชุดชั้นในวาดรูปนะ ฉันสวมเสื้อยืดย่ะ ตัวหลวมๆ สบายๆ

เคยแก้ผ้าวาดรูปรึเปล่า?
ยังนะ ฮ่าๆ พูดขึ้นมาก็ดีบางทีฉันอาจจะใช้บอดี้ตัวเองวาดรูปแทนพู่กัน ไม่แน่อาจจะขายได้เป็นหลักล้านสบายไปทั้งชาติ

ชักอยากเห็นซะแล้วสิ?
(หัวเราะ) วาดเมื่อไหร่แล้วจะบอก จะใช้เป็นคอนเซ็ปต์ถ่ายปกหนหน้าก็ได้นะ เอาไหมล่ะ ฮ่าๆ

พูดเองนะ... แล้วเจอกัน
จำได้ว่าฉันเคยบอกพวกคุณว่าก่อนฉัน 40 ขอฉันได้ขึ้นปกหนังสือคุณอีกสักครั้ง อยากรู้เหมือนกันว่าจะรักษาหุ่นตัวเองให้เซี้ยะอยู่ได้มั้ย