"กบไซเบอร์" สุเชาว์ นุชนุ่ม กล่าวความรู้สึกสุดท้ายกับการจากไปของ"โค้ชก๊อก" ผู้ปลุกปั้นให้ทุกคนได้รู้จักสุเชาว์ นุชนุ่ม จนถึงทุกวันนี้

"ยังจำได้เสมอ ไม่มีวันลืม วันที่เข้ามาจากบ้านมาคัดตัวเยาวชน

Panasonic แม้ว่าจะผ่านไปสิบกว่าปีแล้ว

เขาเอา 20 คน ผมกับเพื่อนก็มาคัด คัดแบบมีความหวังว่าจะติด

ประกาศรายชื่อออกมา ไม่ติด เก็บกระเป๋ากลับบ้าน

เดินออกมานิดหนึ่ง ก็มีคนเรียก

ถามว่า ชื่ออะไร มาจากไหน จะไปไหน

ก็ตอบไป สุเชาว์ นุชนุ่ม มาจากกาญจนบุรีครับ กำลังจะกลับบ้าน

เขาก็ถามต่อว่า ไม่ติดหรือ ผมก็บอกว่า ไม่ติดครับ

ไม่ติด 20 คน นะ เอางี้ เดินกลับไปที่เดิม

บอกโค้ชที่คัดนะว่า ให้บวกเพิ่มไปอีกคน เป็น 21 ละกัน"



"นั้นคือจุดสำคัญที่ผมได้พบน้าก๊อก

ให้โอกาสผมตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

ได้เล่นบอลมาเรื่อย หลายระดับ หลายนัด

จนได้มาสังกัด tot ที่น้าเป็นโค้ช"



"ช่วงที่ป่วยครั้งแรก ได้เข้าไปเยี่ยมน้า

แต่ป่วยตอนหลังไม่ทราบข่าวเลย

เพราะยุ่งงานฟุตบอล คิดว่าเสร็จนัดชิงโตโยต้า

จะพาแฟนและลูกเข้าไปเยี่ยมที่บ้าน"



"แต่วันนั้น ที่สนามศุภ ฯ จบการแข่งขันกับท่าเรือ

เดินวนรอบสนาม ดีใจ และจู่ ๆ นักข่าวก็ถามว่า

รู้สึกอย่างไรบ้างที่โค้ชก๊อกเสียชีวิต

ผมนะ งง ตอบไม่ถูก ลังเลว่าเราจะดีใจกับแชมป์ที่ได้

หรือว่าจะทำไงต่อ เดินไปคิดไปว่า จริงหรือเปล่า"



"เสียใจที่สุด ไม่มีอะไรจะกล่าวนอกจากคำนี้

คุยกับพี่เสร็จ วันนี้ก็จะออกไปงานที่วัด

ศพเพิ่งเคลื่อนออกมาที่วัด คิดถึงน้าที่สุด"




"ไม่มีน้าในวันนั้น ป่านนี้ผมก็คงจะทำสวนอยู่บ้านแน่นอน

เพราะตอนคัดไม่ติด ตอนนั้นก็เลิกชกมวยแล้ว

ถึงได้เล่นบอลก็คงเป็นแค่แถวบ้าน"




"ช่วงที่มีชื่อเสียง ติดทีมชาติแล้ว

น้าก็สอนเสมอว่า อาชีพนี้มันระยะสั้น

ดัง มีเงินก็เก็บเงิน อย่าฟุ่มเฟือย

มีครอบครัว มีลูก จะได้ไม่ลำบาก

เล่นบอลก็ให้มีน้ำใจเป็นนักกีฬา อย่าหลงตนเองว่าดัง

ให้เคารพผู้ใหญ่ ให้รู้จักการใช้เงิน"




"ขอให้น้าไปสบาย อย่าได้ห่วงอะไร

ขอขอบคุณน้าที่ชุบชีวิตเด็กบ้านนอก ลูกคนจนคนหนึ่ง

มาเป็นนักฟุตบอลมีชื่อเสียงในวันนี้

ให้น้าไปสู่สุขคติ ผมจะยึดคำเตือนคำสอนของน้า

เป็นแนวดำเนินชีวิตตลอดไป"