เข้าใจเรื่องโรเตชั่น หมุนเวียนผู้เล่น เพราะต้องกรำศึกหนักถึง 5 เกมในเวลา 13 วัน (คืนวันพุธนี้มีเกมตกค้างกับ คริสตัล พาเลซ ต่อด้วยรอบตัดเชือก เอฟเอ คัพ วันเสาร์) แต่ชัยชนะเหนือทีมบ๊วยที่ไม่เหลือแรงกระตุ้นหรือแรงจูงใจอะไรแล้วอย่าง แอสตัน วิลล่า แค่ 1-0 แถมเกือบถูกตีเสมออีกต่างหาก มันสะท้อนความจริงให้เห็นหลายอย่าง

 1. เกมรุกห่วยแตก ทั้งการสร้างจังหวะทำประตู และประสิทธิภาพในการทำประตูโคตรบัดซบ ดีแต่ครองบอล ถ่ายบอลไปมา แต่หาจังหวะจบกันไม่เป็น ไม่มีการบุกกดดันอย่างต่อเนื่องจนคู่แข่งต้องใช้รูดากช่วยหายใจเหมือนแต่ ก่อน อาศัยความสามารถเฉพาะตัวของ อ็องโตนี่ มาร์กซิยาล กับ มาร์คัส แรชฟอร์ด แค่ 2 คน ขณะที่ มิดฟิลด์ กองหลัง ฟูลแบ็ค แทบจะทำประตูกันไม่เป็นเลย ผิดกับยุคก่อนที่ยิงได้ทุกตำแหน่ง

 2. ฤดูกาลนี้เล่นในบ้านไปแล้ว 16 นัด ยิงได้แค่ 21 ประตู น้อยกว่าทีมหนีตกชั้นอย่าง นอริช (22 ประตู) กับ นิวคาสเซิ่ล (25 ประตู) เสียอีก มึงจะบ้าหรือเปล่า?

นอกบ้านยิงได้แค่ 19 ประตู น้อยกว่า ซันเดอร์แลนด์ ส่วนประตูรวมก็ยิงได้น้อยกว่า ลิเวอร์พูล ถึง 10 ดอก - ทุเรศจริงๆ
เกมรับที่เสียประตูน้อย ไม่ใช่เพราะกองหลัง แต่เพราะ ดาบิด เด เคอา ที่เซฟแม่งทุกนัด

 3. เกมล่าสุดได้เตะมุมทั้งหมด 14 ครั้ง รูปแบบการเล่นลูกเตะมุมค่อนข้างหลากหลาย มีทั้งลูกสั้น ลูกสูตร เสาแรก เสาโสงงง เอ๊ย เสาสอง แต่ไม่มีประโยชน์เลยสักนิดเดียว ฤดูกาลนี้ แมนฯ ยูไนเต็ด ได้ประตูจากลูกเตะมุมน้อยมาก เพราะอะไรก็เห็นๆ กันอยู่

 4. ไอ้ที่เกมรุกห่วยแตก ยิงประตูได้น้อย มันก็เรื่องเดิมนั่นแหละ คือมาจากวิธีการเล่นตามปรัชญาของผู้เป็นกุนซือ ขนาดเล่นกับทีมบ๊วยที่เหมือนตายทั้งเป็นไปแล้วอย่าง แอสตัน วิลล่า ในบ้าน มึงยังอุตส่าห์มีโอกาสยิงรวมกันน้อยนิดแค่ 11 ครั้ง...เนี่ยนะ???

 5. ด้วยเกมรุกที่ห่วยแตกแบบนี้ อย่าหวังเลยครับว่าจะได้อันดับ 4 ขอบอกเลยว่าไม่มีทาง ไม่หลุดเป็นอันดับ 6 ก็บุญแล้ว

หรือต่อให้ได้แชมป์ เอฟเอ คัพ ก็ไม่ใช่ เพราะความสามารถของผู้จัดการทีมหรอก ไม่ต้องไปให้เครดิตมัน ไล่ออกจากตำแหน่งได้เลย-ขอบอก เพราะยิ่งอยู่ต่อ ปีศาจแดงจะยิ่งกลายพันธุ์เป็นหมาถือส้อมอย่างที่โดนล้อนั่นแหละ