................................................................

        หลังจากเสียหลักพุ่งชนความพ่ายแพ้ในพรีเมียร์ลีกมา 2 นัดติดต่อกัน พลพรรคหมาแดงถือส้อมก็แก้ตัวได้สำเร็จพลางทำร้ายจิตใจคนไทยทั้งประเทศด้วย การถล่มแชมป์เก่าอย่าง เลสเตอร์ ซิตี้ จนแทบจะหาทางกลับบ้านไม่ถูก

        นี่คือเกมที่ แมนฯ ยูไนเต็ด โชว์ฟอร์มได้ไฉไลเป็นบ้ามากที่สุดนับตั้งแต่เปิดฤดูกาล และต่อไปนี้คือ "ความจริง" ที่บังเกิดขึ้น

1. เกมของ แมนฯ ยูไนเต็ด เร็วขึ้น

        ชัยชนะเกิดขึ้นในเกมที่ เวย์น รูนี่ย์ ไม่ได้ถูกส่งลงเป็นตัวจริง...

        การไม่มี "ชายหมู" มาทำให้สปีดเกมช้าด้วยการครองบอลนาน รอจังหวะ จ่ายบอลเสียง่ายๆ และขยันวางข้ามฟาก (ไปทำแมวน้ำอะไร) อาจช่วยให้เกมของปีศาจแดงไหลลื่นและมีความรวดเร็วยิ่งขึ้น แต่ที่ต้องไม่ลืมเช่นกันว่าอีกคนที่โดนดร็อปคือ มารูยาน เฟลไลนี่ ที่จัดอยู่ในประเภท "เต่ากัดสตั๊ด" เหมือนกัน

        เพราะฉะนั้นไม่ใช่แค่ "เสี่ยอู๊ด" คนเดียวที่อาจต้องนั่งยาว "พี่ฟู" ก็เหมือนกัน เพราะพอไม่ลงทั้งคู่เกมรุกของ แมนฯ ยูไนเต็ด ก็ไหลลื่นและยิงกระจาย

2. เมื่อไม่มี "ชายหมู" แมนฯ ยูฯ ชนะสวยงาม

        บางทีมันอาจไม่เกี่ยวกันก็ได้นะ แต่ที่แน่ๆ คือคนที่ลงแทนตำแหน่งของ เวย์น รูนี่ย์ ในตำแหน่งหมายเลข 10 อย่าง ฆวน มาต้า โชว์ฟอร์มได้สะเด่าพอสมควร แถมยิงประตูได้อีกต่างหาก

        เท่านั้นไม่พอ 3 ประตูของทีมอสูรแดงมาจากลูกเตะมุมที่ดาวเตะร่างอวบไม่ได้เป็นคนเตะ

        แบบนี้ก็ชัดเจนแล้วล่ะว่าเพราะอะไร? 5555

3. มันอยู่ที่ความมั่นใจ

        ก่อนได้ประตูขึ้นนำ 1-0 เกมของ แมนฯ ยูไนเต็ด ก็ยังไม่ดีสักเท่าไหร่ มันตื้อๆ อืดๆ เอื่อยๆ ชวนอึดอัด โดยหาจังหวะจบด้วยการสับไกไม่ได้ด้วยซ้ำ

        กระทั่งได้ประตูนั่นแหละ!

        แถมเป็นประตูที่มาจากลูกตั้งเตะ (เตะมุม) ไม่ได้มาจากการเซ็ตเกมเข้าทำด้วยทีมเวิร์ค เกมรุกของปีศาจแดงมีชีวิตชีวาพลางสัมผัสถึงความหนักแน่นได้ทันตาเห็น

        ประหนึ่งการ "ปลดล็อค" คือเมื่อยิงประตูนำได้สำเร็จ มันเหมือนยกภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุออกจากอก และคลายความกดดัน สังเกตได้ชัดเจนว่าหลังออกนำ นักเตะปีศาจแดงเล่นกันด้วยความมั่นใจมากยิ่งขึ้น คึกคักมากขึ้น ฮึกหาญมากขึ้น แล้วประตูก็ไหลมาเทมาด้วยการเล่นบนความมั่นใจนี่แหละ

4. จุดเด่นอยู่ที่แดนกลาง

        หลังจากขึ้นนำ พวกเขาเล่นด้วยความมั่นใจมากขึ้น ปอล ป๊อกบา โดดเด่นมากในบทบาทขุมพลังในการขับเคลื่อนเกม เช่นเดียวกับ อันเดร์ เอร์เรร่า ที่แม้จะไม่ใช่ตัวรับธรรมชาติ แต่อาศัยความขยันทุ่มเทเข้าบีบกดดันเสียจนคู่แข่งทำอะไรไม่ถนัด

        ประโยชน์อีกอย่างที่มีมากกว่าตัวมิดฟิลด์ตัวกลางอย่าง มารูยาน เฟลไลนี่ คือ "พี่เอ๋ย์" มีความสามารถในการออกบอลได้ดีมีความหลากหลายมากกว่า ขณะที่ ฆวน มาต้า ในบท "หน้าต่ำ" สามารถเชื่อมกับศูนย์หน้าอย่าง ซลาตัน อิบราฮิโมวิช และตัวริมเส้นทั้ง 2 ข้างอย่าง มาร์คัส แรชฟอร์ด และ เจสซี่ ลินการ์ด ได้มากกว่า เวย์น รูนี่ย์ ที่มักจะวิ่งพล่านและถอยลงต่ำตามใจตัวเองมากเกินไป

5. แมนฯ ยูไนเต็ด ยังมีจุดบกพร่อง

        เกมที่พ่าย วัตฟอร์ด ลูกทีมของ โชเซ่ มูรินโญ่ เสีย 2 ประตูจากจังหวะที่คู่แข่งหลุดมาถึงเส้นหลัง ก่อนตบย้อนหลังเข้ามาตรงกลาง เพื่อให้ตัวที่สอดขึ้นมากระทุ้ง - เกมที่พ่าย เฟเยนูร์ด ใน ยูโรป้า ลีก ก็เสียประตูในลักษณะคล้ายๆ กัน โดยพื้นที่บริเวณนั้นจะเปิดโล่งเลยทีเดียว เพราะไม่มีกองกลางตามลงมาปิดพื้นที่

        เกมล่าสุด แมนฯ ยูไนเต็ด เกือบเสียประตูจากการเล่นแบบนี้ของคู่แข่งอีกครั้ง เพียงแต่ตัวที่สอดขึ้นมาดันสับไกยิงไม่ดีพอ ถือว่าบุญรักษากันไป

        นอกจากนี้ต้องไม่ลืมว่า 3 ใน 4 ประตูของ แมนฯ ยูไนเต็ด มาจากลูกเตะมุม ไมได้มาจากการทำเกม

        ที่สำคัญคือหลังจากนำห่างถึง 4-0 ในครึงแรก "มูมู่" ก็ปรับแผนให้รัดกุมมากขึ้น เพื่อรักษาชัยชนะมากกว่ายิงประตูเพิ่ม แทนที่จะสั่งลูกทีมถล่มตาข่ายแชมป์เก่าให้โถส้วมระเบิดมากที่สุด

        อย่างไรก็ตาม ฟอร์มโดยรวมถือว่าโสภาสถาพร ค่อยๆ จูน ค่อยๆ ปรับกันไปพลางให้เวลา โชเซ่ มูรินโญ่ เดี๋ยวพี่แกก็ค้นพบทีมและระบบการเล่นที่ดีที่สุดเองนั่นแหละ อิอิอิ